On the road met Lanoye

Nu veel mensen het moeilijk hebben en sommigen de moed bijna verliezen in dit coronajaar 2020 is het goed om even weg te kruipen in een hartverwarmend, optimistisch boek zoals Alles moet weg van Tom Lanoye. Het is z’n debuutroman van 1988 en ik ontleende hem bijna per toeval tijdens de lockdown in april. Dat het de 19^de druk was en verfilmd in de jaren ’90 van de vorige eeuw maakte mij nieuwsgierig.
Als leeftijdsgenoot van Lanoye(° 1958) voelde ik me direct thuis in de studentenwereld van de jaren ’80 – de tijd van brieven schrijven en wachten aan de telefooncel… voor mij althans pure nostalgie naar het pre-internettijdperk. Maar wat de roadtrip-roman zo heerlijk ontspannend maakt, zijn de rake beschrijvingen van de oer-Vlaamse mensen en toestanden. De pen van de meester is hier al volop rijk literair aan het beschrijven dat het een lust is. Bovendien zit er zowel humor als maartschappijkritiek in – satire dus met steeds veel sympathie voor de kleine mensen. Je kunt niet anders dan Tony, het hoofdpersonage met z’n naïef optimisme ontroerend sympathiek vinden.

Toen ik amper 30 bladzijden ver was, midden in een Vlaams trouwfeest, had ik een déjà-vu: ik had de film vroeger – 20 jaar geleden?- al gezien! Ook die moet ik nog es opzoeken en herbekijken. Ik genoot alvast van deze oude, bijzondere schelmenroman!