Een beklemmend, fascinerend 5 sterren verhaal

Voor wie in is voor een beklemmend verhaal, dat je vasthoudt tot het einde en dat nog dagen nazindert, raad ik met 5 sterren 'Geestgrond' van Sarah Moss aan.

Het verhaal speelt in Northumberland. Sylvie (16?) en haar ouders nemen een zomer lang aan een archeologisch experiment deel, samen met 3 studenten en onder leiding van een professor. De idee is om te leven zoals de oer- Britten in de ijzertijd: leven van hetgeen de natuur te bieden heeft, gekleed gaan ruwe tuniek en zelfgemaakte sandalen. In haar dromen beleeft ze het beangstigend lot van een veenmeisje uit die oertijd. Sylvies vader is een eigengereide, wispelturige en geobsedeerde man, die er niet van terugschrikt om zijn vrouw en dochter met harde hand te domineren. Sylvie en haar moeder ondergaan zijn grillen slaafs, maar dat is zonder Molly, de meisjesstudente gerekend. Het experiment moet eindigen in een climax voor het onderzoek van de professor en Sylvies vader, maar als lezer huiver je en lees je met een beklemmend gevoel naar die climax toe.

Het verhaal is in de 'ik'-persoon geschreven. Door Sylvies alerte en vaak poëtische ogen zien we de natuur rondom hun hutten, tijdens hun zoektochten naar bessen en ander voedsel, naar mosselen aan de zeerand. Door de jarenlange (gedwongen) leerschool van haar vader is ze veel beter op de hoogte dan de studenten. Maar door het contact met die oudere studenten, en vooral met het meisje Molly, groeit bij Sylvie ook het besef van haar eigenheid en waarschijnlijk haar geaardheid.

Dit is een adembenemend boek, dat je met toenemend ongeloof leest. Waartoe kan een obsessie mensen brengen? Hoe kan de eigen wil uitgeschakeld worden en hoe slaafs kunnen mensen zich blijven gedragen? Vragen die dit boek allemaal oproept, in een, zoals al gezegd, een beklemmend verhaal.

In boekenvriendschap,

Jet Marchau