Pfeijffer verruimt via Grand Hotel Europa je kijk op Europa.

Grand Hotel Europa werd door heel wat vrienden op sociale media aangeprezen. In boekenlijsten stond het boek vorig jaar hoog gerangschikt. Pas dit jaar ben ik tijdens de corona lock-down beginnen lezen in Pfeijffers boek. Ik kende de auteur van naam maar nog nooit las ik één van z'n boeken.

Het is even wennen aan de stijl van Pfeijffer die graag schrijft met lange, beschrijvende zinnen. Maar éénmaal je daar aan gewend bent, kan je je verdiepen in z'n analyse van de Europese cultuur en toerisme. Dat wordt doorspekt met z'n zoektocht naar het waarom van het einde van z'n relatie met Clio. In het hotel ontmoet hij verschillende mensen die hem, via hun verhaal, helpen z'n eigen verhaal te vinden. Ik lees het boek per 2 hoofdstukken en leg het dan even aan de kant. Maar ik verlang telkens weer om me verder doorheen het verhaal te verrijken met de zelfanalyse van Pfeijffer en zijn kijk op Europa. Pfeijffer heeft me al heel wat bijgebracht met z'n bedenkingen rond populisme, zelfprofilering, globalisering, authenciteit....

Ik sluit hier af want ik moet voel een lichtelijke dwang om nog 2 hoofdstukken te lezen in het boek. Ik heb het boek bijna uit...