Straf debuut, dit!

In deze debuutroman vertrekt de schrijfster van een persoonlijk, particulier gegeven: we volgen het verhaal van een jonge vrouw die lijdt aan migraine. Dat gegeven wordt door haar op een heel overtuigende manier zowel verdiept als verbreed.
Het hoofdpersonage duikt in haar beleving van de ziekte: hoe voelt die pijn? Wat is het voor, tijdens en na van zo'n aanval? Wat is het effect van medicatie, het advies van allerhande experten? Belangrijker nog is wat de ziekte psychologisch met haar doet: hoe leef je met pijn, maar evengoed: angst voor de pijn? Wat doe je als je eigen lichaam zich tegen je keert? Hoe is het om de regie te verliezen over je leven door de constante dreiging van aanvallen? Hoe blijf je overeind in de wereld, in sociale relaties?
De inkijk die de auteur geeft in haar worsteling is best wel heftig. Ze spaart de lezer niet, en laat de taal haar werk doen: de ene metafoor overtreft de andere beschrijving in trefkracht en vindingrijkheid. Zo krijg je een zeer goed beeld van de zintuiglijke gewaarwordingen én van de psychische ervaring van 'de tussentijd’ waarin je door de aanvallen komt vast te zitten. Ook de mythische godin Antaura spookt door roman, de auteur laat haar in al haar gewelddadigheid de ziekte belichamen.
Maar het vrouwelijke hoofdpersonage is ook een filosofiestudente die bondgenoten zoekt in haar strijd. We volgen haar zoektocht in London om materiaal te verzamelen voor haar scriptie over een 17^de -eeuwse filosofe, die ook aan de ziekte leed. Of ze daarin zal slagen of niet, en wat haar dat zal opleveren, zorgt voor een verhaallijn die je met enige spanning volgt.
Maar de auteur laat ook nog een hele resem andere vrouwen aan het woord: ook zij geven in allerlei gevarieerde tussenhoofdstukjes inzicht – de ene al suggestiever dan de andere - in de verwoestingen van deze ziekte. De lectuur ervan scherpt je nieuwgierigheid naar al die vrouwelijke wezens uit vorige eeuwen en tilt het verhaal over zijn grenzen van ruimte en tijd heen. Dat - en ook de reflectie die je toch met wat meer afstand naar dit verhaal doet kijken - geeft dan weer de nodige adem, want dat migraine een vreselijke aandoening is, daar moet niemand nog van overtuigd worden.