De laatste reis van Wolf

Deze parel lag op mij te wachten sinds de boekvoorstelling in de stadsschouwburg door Lara Taveirne herself. Eerst moest ik nog een andere klepper door waar ik aan begonnen was (Val der Titanen van Ken Follet). Maar dan was het eindelijk zover! Ik ging kennismaken met Wolf, de broer van Lara die vertrok en nooit meer terugkeerde.

Met een mix van nieuwsgierigheid en angst voor de gevoelens die het verhaal bij me zouden oproepen, begon ik eraan. Je wordt onmiddellijk in het verhaal gezogen. Ze beschrijft de laatste reis van haar broertje én de gevoelens en impact die de reis heeft op iedereen in zijn omgeving. Ze doet dit op een ruwe, rauwe, eerlijke manier. Verwacht geen antwoord op de vraag waarom Wolf niet terugkeerde. Het is eerder het relaas van mensen die zoeken naar het waarom. Ze zoeken ook een manier om ermee om te gaan, om verder te gaan, zonder Wolf.

Geen woord te veel, geen woord te weinig, meermaals een krop in de keel en tranen in de ogen. Een boek dat je blijft achtervolgen en dat je niet zomaar weg legt. De voor mij herkenbare plaatsen die ze beschrijft, maken het verhaal tastbaarder. Je krijgt zin om de onbekende plekken die zij via Google Maps opzoekt, ook op te zoeken.

Wat mij betreft overtreft dit boek haar andere boeken. Niet voor tere zieltjes, maar zeker een aanrader! De volle 5 sterren voor mij op Hebban.