Catan: Het verhaal achter het populaire gezelschapsspel

Het boek Catan is geschreven door de maker van het spel De Kolonisten van Catan, Klaus Teuber. Toen ik het in de winkel zag liggen, was ik wel benieuwd, want ik had het spel al een paar keer gespeeld. Ik wilde weten hoe de schrijver het spel zou kunnen uitleggen met een verhaal.

Het verhaal gaat over drie broers die verbannen zijn uit hun thuisland, ergens in Scandinavië, omdat ze een dochter hebben helpen ontsnappen van een kwaadaardig dorpshoofd. De oudste broer, Thorolf, had van een reiziger gehoord over Catan en wou ernaartoe gaan. Na een paar avonturen komen de broers op Catan.

Ik had heel veel verwacht van het boek, omdat ik het spel wel echt graag speel. Het verhaal en de schrijfstijl vielen echter tegen. Ik heb verschillende typ- en spelfouten (bv. Nela ipv Nele) gevonden en ik vond dat het verhaal vaak nogal simpel en voorspelbaar was. Het leek erop dat de schrijver zich er gemakkelijk vanaf wou doen. Dit was vooral opmerkelijk in het einde van het boek. Toen was er een grote ruzie tussen twee broers. Thorolf wou een duel aangaan met Yngvi, maar Yngvi heeft zijn titel van Jarl verworpen en is ergens anders gaan wonen. Waar er dus een grote mogelijkheid was om spanning te creëren, is die mogelijkheid in mijn ogen verworpen.

Door de soms simpele schrijfstijl had ik het gevoel dat ik wat te oud was voor het boek. Het boek zou dan misschien beter gelezen worden door 12-jarigen, maar wat verder in het boek komt er dan een erotische scène in voor, wat ook niet geschikt is voor 12-jarigen.

Er zijn ook nog veel losse eindjes in het verhaal. Er zijn een paar vogelvrije slaven die ergens op het eiland rondzwerven. Er is ook nog een tweede dorp op Catan dat geleid wordt door ontsnapte slaven. Bij beide verhalen weten we niet hoe het is afgelopen. Ook het hoofdverhaal is eigenlijk niet mooi afgerond. Dus tenzij dit boek het eerste boek is van een reeks, vind ik het einde nogal slordig afgewerkt. Ik heb ook niet het gevoel alsof het een open einde is.

Ik vond het wel een mooi verhaal, maar naar het einde toe werd het voorspelbaar. Door de taal- en spellingsfouten had het boek ook een nogal nonchalante indruk. Ik zou het boek dus niet echt aanraden.