Recensie 'De laatste magiër'

Gewoonlijk lees ik boeken van een bekende auteur of iemand waarvan ik al goede boeken gelezen heb, omdat ik dan verzekerd ben een goed verhaal te lezen. Maar toch neem ik soms het risico om iets uit de kast te halen wat ik nooit zou lezen in de eerste instantie. Dit is een perfect voorbeeld van zo’n geval waarbij je iets slechts zou verwachten, maar wonderbaarlijk een geweldig literair avontuur beleefd.

Het verhaal gaat over Esta die al haar leven in Manhattan woont. Ze heeft de gave om tijd te manipuleren en wordt dus gezien als Mageus. Hierdoor moet ze in de schaduwen leven, verborgen van De sinistere Orde, want ze doen er namelijk alles aan om de Mageus uit te roeien en richtten daarom ook de Barrière op. Waardoor niemand met magische krachten het eiland kan verlaten en als ze het toch proberen, komen ze in de handen van de Orde terecht of ze overleven het niet. Doorheen de story zal Esta proberen waardevolle voorwerpen van De Orde te stelen in het verleden om hen zo te dwarsbomen in het heden.

Verder is zoals je verwacht het hoofdthema in dit boek tijdreizen. Alles draait om hoe het verleden kan worden beïnvloed om zo de toekomst te veranderen en dan wel liefst ten goede. Hierbij is de beschrijving van hoe Esta haar gave gebruikt en hoe dat voor haar aanvoelt erg goed uitgewerkt. Daarnaast ontmoet ze verschillende personages die haar keuzes zullen beïnvloeden. Waardoor zelf de kleinste details niet worden achtergelaten die de keuzes van Esta kunnen beïnvloeden.
Zal Esta erin slagen om te ontsnappen uit de handen van De Orde en hoe ver is ze bereid het verleden te veranderen om haar ideale toekomst te verkrijgen?

Ten slotte is de laatste magiër een zorgvuldig en diepzinnig opgebouwd verhaal met goed uitgewerkte personages, waardoor je nooit het gevoel krijgt dat er iemand vergeten wordt en je zeker de kleinste details niet mist die een invloed kunnen hebben op het verloop van het verhaal. Verder weet je nooit echt wat er gaat gebeuren door de complexe verhaallijn, maar toch slaagt Maxwell erin het zodanig eenvoudig te houden dat je nooit de draad kwijtgeraakt tijdens het lezen.

In conclusie is dit eerste boek volgens mij zeker een aanrader en zelf ben ik ook nog van plan de volgende boeken in de reeks te lezen.