spannende fantasy
Zarrah is gevangen genomen en Keris wil haar bevrijden. Dat kan maar op één manier en dat is een bondgenootschap sluiten met een koninkrijk dat hij bijna vernietigd heeft. Strak plan dus. En Zarrah zit opgesloten op dat eiland waar ze moet zien te overleven. Maar bovenal is het grote ding waar ze beide mee worstelen: hoe kunnen ze deze wereld bevrijden van de heersende tirannie?
Jensen weet hoe ze spanning moet neerschrijven, dit boek heeft geen enkel moment verveeld. Het was ook een tijdje geleden dat ik de andere boeken las uit deze serie, maar toch zat ik er direct weer in en was ik mee met het verhaal. Dit vertelt ook iets over hoe vloeiend dit verhaal geschreven is.
De romantiek in dit tweede (of vierde, het is maar hoe je het bekijkt) deel ligt een klein stukje meer op de achtergrond doordat Zarrah uiteraard verbannen is naar dat eiland en de tortelduifjes fysiek onmogelijk samen kunnen zijn. Dat bederft de leespret echter niet. Er zijn wat meer politieke elementen aanwezig, maar zeker niet op de saaie manier. Het is nodig voor het verhaal.
We volgen Keris en Zarrah elk vanuit hun eigen perspectief. Ze vervelen allebei zeker niet en de meeste hoofdstukken eindigen wel met een kleine cliffhanger waardoor je gewoon uitkijkt om het tegelijk te kunnen lezen. Maar dat gaat dus helaas niet. Zo interessant om te zien wat ze los van elkaar doen voor elkaar.
‘De oneindige oorlog’ is met andere woorden weer een geslaagd verhaal in deze fantastische wereld. Je wordt helemaal meegesleept. Dit boek krijgt vier sterren (het voelt gewoon niet als zo’n ultieme favoriet. snap je?).