Luguber en ontroerend

Dat de roman Hars van Ane Riel verscheidene literaire prijzen won, verwondert me niet: het is een supermooie en heel bijzondere thriller!

Liv , een zesjarig meisje, woont samen met haar zonderlinge vader en ziekelijke moeder op een afgelegen schiereiland. Ze groeit op te midden van de bossen met als enig gezelschap haar tweelingbroertje Carl die zij alleen kan zien. Als ze zes jaar wordt, geeft haar vader haar op als vermist zodat ze niet naar school hoeft. Iedereen in het dorp is er van overtuigd dat Liv verdronken is. Daardoor moet ze zich overdag verstoppen in een container en kan ze alleen ’s nachts rondsluipen in het dorp om spullen en voedsel te stelen voor haar vader. Livs papa, een bekwaam schrijnwerker, verzamelt namelijk oude spullen. Maar wat aanvankelijk een handel in tweedehandsmeubelen lijkt, loopt stilaan compleet uit de hand…

Ik vind dit boek bijzonder en origineel door de diepgaande psychologische uitwerking van de personages en de ongewone plot. Het is ook een spannende, lugubere thriller -zonder clichés - die je naar de keel grijpt. Bovendien is het écht mooi geschreven. Beeldende zinnen geven bijvoorbeeld de bomen en het bos een ziel. Ondanks de verziekte sfeer (die geleidelijk wordt opgebouwd) blijf je van alle personages houden, want liefde en onverwerkt verdriet is hun drijfveer. Een aanrader!