Over de kracht van de Pakistaanse meisjes en hun strijd voor onderwijs onder de taliban

‘Als je een bepaald doel wilt bereiken, zullen er onderweg altijd obstakels zijn, maar je moet doorgaan.’ Dit is een citaat op pagina 250 uit het boek van Malala Yousafzai, Ik ben Malala. Het beschrijft meteen haar persoonlijkheid en haar strijdlust voor het meisjesonderwijs in Pakistan, zelfs nadat ze het doelwit werd van de taliban.

Malala leert ons hoe haar leven eruit zag voor de taliban, tijdens de taliban en nadat ze werd neergeschoten. Ze vertelt over haar vader, waar ze een nauwe band mee had en hoe hij haar steunde in hun campagne voor onderwijs in Pakistan. We krijgen een blik in het alledaagse leven van een Pakistaan en de normen en waarden van het land, maar ook hoe het leven was onder druk van de taliban en welke gevolgen dit had voor het volk.

Om te beginnen vond ik het een prachtig verhaal. Ik had al veel gehoord over Malala, maar in haar boek kom je nog zoveel meer te weten. Ze vertelt haar verhaal vanuit het ik-perspectief en we krijgen een beeld van hoe zij en haar vriendinnen er alles aan doen om naar school te kunnen gaan. Ze is een enorm intelligent meisje die je al op jonge leeftijd doet nadenken. Zo stelde ze deze simpele, maar zo gevatte en logische vraag (pagina 191): ‘Maar als christenen, hindoes en joden echt onze vijanden zijn, zoals veel mensen beweren, waarom vechten we als moslims dan tegen elkaar?’.

Malala laat je in haar boek nadenken over kwesties in haar land die problematisch zijn, maar ook over zaken waarvan we hier allemaal kunnen leren. Ze toont ons hoe gastvrijheid hoog in het vaandel staat in haar cultuur. Het is een terugkerend element, ook wel het motief van het verhaal genoemd. Ondanks de problemen die onder andere een aardbeving met zich meebracht, zoals in het achtste hoofdstuk op pagina 91 wordt beschreven, blijven de mensen hun naasten ontvangen en verzorgen in hun huis met de weinige middelen die ze soms hebben. Dat is iets waar wij in het westen naar kunnen opkijken. Hier zijn we wantrouwiger en individualistischer ingesteld terwijl wij geen taliban hebben die ons terroriseert.

Ik heb tot slot van elke pagina genoten en ik ben verwonderd over de wil van de Pakistaanse meisjes voor onderwijs. Ondanks de tragische gebeurtenissen is het een hoopgevend boek, geschreven door een inspirerende vrouw waarvan we allemaal kunnen leren. Ik raad dan ook iedereen aan om Malala’s verhaal te lezen.