De ontroerende antiheld in deel twee en drie van de Tue-trilogie
LEZEN OP HET THUISTERRAS, zomer 2025
Mijn leesstoel onder de lamp is al even ingeruild voor de stoel op het thuisterras.
De zon zorgt voor afleiding, hoogtijd dus om langere besprekingen te vervangen door zomerse boekentips
Een jaar geleden (23 mei 2024) berichtte ik vol enthousiasme over ‘Mocht er iemand langskomen’ van de Deense Thomas Korsgaard onder de titel Een Deense antiheld in een disfunctioneel gezin. In 2024 verscheen het tweede deel van de trilogie over Tue in vertaling: Op een dag lachen we erom.
Ook al krijgt het straatarme gezin ineens een groot geldbedrag in de schoot geworpen, veel verandert er niet aan de relatie tussen de antiheld Tue en zijn ouders. Als opgroeiende adolescent rebelleert hij heviger en heviger tegen zijn veeleisende, ontvlambare vader en zijn onberekenbare moeder. De rebellie bereikt haar climax wanneer Tue, als zeventienjarige, uit huis wordt gezet. Hij gaat inwonen op een studentenkamer bij een vroegere schoolvriendin, Iben.
Daar slaat de strijd om te overleven én de worsteling met vriendschappen en zijn identiteit hard toe.
Ook al heb ik even hard moeten slikken in de voorstelling van de leefwereld van de (hier Deense) adolescenten- overmatig drinken, hasj, roken, seks, harde, ruwe taal, toch blijft Tue voor mij een zachtaardige antiheld en kon ik hem moeilijk lossen.
Het derde deel, Je had er waarschijnlijk bij moeten zijn start wanneer Tue van zijn huisbaas eruit gegooid is. Hij staat op straat met enkel een sporttas met wat kledij, een laptop en een plant. Overdag verkoopt hij krantenabonnementen en ’s nachts zoekt hij vaak tevergeefs een slaapplaats. Uiteindelijk vindt hij dankzij vriendin Victoria een slaapplek in het luxueuze appartement van haar moeder Merete, een succesvol architecte. Maar na enkele weken staat hij weer op straat en begint zijn zwerftocht naar onderdak en eten opnieuw, én naar geld waarmee hij ook zijn van zijn vader weggelopen moeder aan een onderdak kan helpen…
Hoe verder je leest, hoe meer Tue je inpakt met zijn ruwe overlevingsverhaal- maar ook met zijn vaak relativerende, humoristische kijk. Bovendien laat Korsgaard door zijn nuchtere verteltoon en de korte hoofdstukken geen ruimte voor sentimentaliteit.
Het maakt de inhoud in de drie delen des te geloofwaardiger en confronterend..
De trilogie is een harde kennismaking met de realiteit van ontheemde jongeren en van hun harde overlevingsstrijd. Erg verontrustend én ontroerend.
Om af en toe eens naar adem te happen vanop je veilig terras en naar de zon te kijken.
In boekenvriendschap; Jet
