9 november, een onvergetelijke dag!
Lees jij graag een roman met passie, liefde en een beetje erotiek, dan is het boek november 9 van Colleen Hoover zeker iets voor jou. Fallon zit op 9 november in de avond met haar vader op restaurant. Haar vader is een acteur en zij was ooit een opkomende actrice, maar door een tergende gebeurtenis is haar carrière in het water gevallen. Zij steekt de schuld op haar vader en sindsdien is hun relatie niet meer wat het was. Plotseling pikt een jongen, Ben, in op hun gesprek. Hij doet zich voor als Fallon haar vriendje en verdedigt haar. Sinds die dag hebben ze besloten om elk jaar op 9 november elkaar te zien voor zes jaar lang. Er zijn choquerende geheimen en plottwists die je niet ziet aankomen.
Het boek was voor mij een hele rollercoaster. Het was lachen, wenen en nog veel meer. Het is prachtig geschreven en de personages maken een enorme karakterontwikkeling mee. Het boek is geschreven in een meervoudig perspectief. Hiermee wordt bedoeld dat je in het ene hoofdstuk de gevoelens en gedachten van Fallon ervaart en in het andere hoofdstuk deze van Ben. Fallon is een round character en ontwikkelt zich van een verlegen, onzeker meisje naar een zelfverzekerd, mooie en spontane vrouw. Er wordt niet veel in detail beschreven over de omgeving en de personages, maar dat vind ik positief. Ik beeld mij het boek graag zelf in. Ik maak er mijn eigen film van.
Ik ben een enorme fan geworden van Colleen Hoover. Ik heb nu al een paar boeken gelezen van haar en ze blijft mij verbazen. Het boek is vlot, aanstekelijk en je verveelt je niet. Het is een uniek verhaal waarbij Colleen Hoover steeds verschillende mooie aspecten en quotes naar boven haalt. Om te eindigen heb ik een mooie quote vanuit het boek dat ik koester en dat het boek zeer mooi portretteert.
“Je vraagt je niet af of wat je voelt echt wel liefde is, want als dat zo is, hou je je hart vast dat je er middenin zit. En als dat gebeurt, veranderen je prioriteiten. Je denkt alleen nog maar aan die ander, en dat je er alles voor over zou hebben om hem of haar gelukkig te maken. Ook als dat zou betekenen dat je diegene moet laten gaan en je eigen geluk voor hem of haar zult moeten opofferen.” (Hoover, 2017, p292)
