Met een morele twist van formaat...

Dit boek was zowel interessant en verontrustend om te lezen, dat je doet nadenken over de Afrikaanse cultuur en mythologie, de jacht op groot wild, maar ook over de relatie mens-mens, dier-mens.
Het verhaal gaat over Hunter White, een blanke wildjager, die al sinds kindsaf jaagt. Hij gaat naar het resort van Van Heeren, een professionele groot wild jager, om te jagen op een oude, zwarte neushoorn. De neushoorn kan niet meer bijdragen tot het behouden van het ras van uitsterven en door zijn hoge leeftijd en de komst van 2 jongere mannetjes, is zijn tijd gekomen. De auteur laat Hunter uitleggen dat wat hij doet te maken heeft met het behoud van de diersoorten en waarom het niet om stropen gaat. Ze neemt de tijd om hem het verschil ertussen uit te leggen. De jacht verloopt niet volgens plan en het verhaal neemt een plotse bizarre en verontrustende wending. Er is niet alleen 'The Big Five' in Afrika, maar 'The Big Six' waar de 6de prooi een mens betreft. Hunter weet dat het absoluut niet kan wat wordt voorgesteld, toch zijn verlangen naar het jagen neemt de controle over van zijn gedachten en zijn lichaam. De stam waartoe de jongeman behoort die bejaagd zal worden, legt uit waarom de jacht op mensen nodig is: ze krijgen hun land terug, hun rechten op hun land en jachtgronden, hun tradities en cultuur zal gered worden, omdat de goden het zo beslist hebben...Daarom vindt de stam hierin troost en stemmen ze in met de jacht. Daarna start de mensenjacht: de jager gaat achter zijn prooi, in gezelschap van een sporenzoeker. Maar heel snel wordt de jager de prooi en de prooi de jager. Het verhaal leidt tot een climax waar de jacht niet eindigt zoals gewenst en waar de goden van de stam niet kunnen instemmen met het einde.

Het gevoel dat ik kreeg bij het lezen van dit boek was een 'What the h*ll' - gevoel. 'Wat lees ik hier nu?' In het begin vond ik het eerst erg verontrustend, maar bij het verder nadenken erover, was er een hoop logica wanneer je denkt over het uitsterven van zoveel diersoorten, over stropers en legale jagers,, over de mens die andere mensen onderdrukt. Het is of poachers and hunters, but of humans supressing other humans...Het is de Afrikaanse realiteit op 1 lijn met de onblusbare Westerse verlangens.

Hunter White is een koloniale alfaman met een strenge ethische code een diepgewortelde respect voor Afrika en de Afrikaanse cultuur, voor zijn prooi. Zijn bedoelingen voor de jacht doen je nadenken waarom dit legaal is: hij koopt een jachtvergunning, dus geen stroperij, om te schieten wat hij wenst, want zijn redenering is dat als je geen geld geeft, Afrika zal slechter af zijn. Uiteindelijk wordt Hunter de omgekeerde tragische held: hij wilt het slechte, maar investeert sterk in het goede, in een omgeving waar de lijn tussen goed en slecht, prooi en jager, mens en natuur, leven en dood, lang weggeveegd is. Het boek zorgt voor scherpe en interessante morele vragen, maar geeft ook jachtbeschrijvingen vol sfeer.
Dit verhaal zal nog lang nazinderen...