Lezen buiten je comfortzone met Nico Blontrock
Voor Brugge Leest mag ik schepen van cultuur Nico Blontrock interviewen. De kop koffie en zijn vertrouwde radiostem stellen me meteen op mijn gemak. Het eerste deel van het interview verscheen een poosje geleden. Nu gaan we wat dieper in op de bijzondere band tussen lezen en het actieve bestaan van Nico vroeger op de radio en tegenwoordig in de Brugse politiek.
We kunnen er niet om heen: je hebt jaren radio gemaakt. Verschilt schrijven veel van radio maken?
“Eigenlijk niet. Beiden vertrekken uit een grote creativiteit. Ik heb 38 jaar radio gemaakt, en dat heb ik enorm graag gedaan. Het verschil is dat je als radiomaker meteen nauw in contact bent, dat er geen of weinig afstand is met de luisteraar. De afstand met je lezer is groter. In beide gevallen merk ik veel appreciatie. En zowel bij radio maken als bij schrijven zoek je contact, erkenning. Radio is minder eenzaam. Er is voor mij een sterke link tussen de beide. Mijn eerste boekjes zijn voortgekomen uit mijn periode bij de Brugse radio. Ik interviewde echte Bruggelingen in ‘Te gast in de Vieux Bruges’. Ik heb nog hopen cassettes, echte tijdsdocumenten. Waar is de tijd... (lacht en toont enkele cassetjes met opnames) Echt een schat aan heemkundig materiaal...”
Zijn er parallellen met je werk in de politiek?
“Zeker: het contact met de mensen. Ik ben een mensenmens. Ook in de politiek is communicatie levensbelangrijk. Het is wanneer we niét meer communiceren dat het misloopt. Dat is overal zo, dichtbij en wereldwijd. Discussies moeten kunnen, maar er moet met elkaar gepraat worden. Schrijven is een manier van communiceren. Ik wil open en hartelijk omgaan met mijn lezer en ik ga ook zo om met de Bruggelingen vanuit mijn taak als schepen. Eigenlijk ben ik een Bruggeling die tracht iets te doen voor de Bruggelingen. Daarmee hoop ik de clichés rond politiek wat te kunnen ontkrachten. Uiteindelijk is er zonder politiek geen maatschappij, dus is politiek belangrijk. Hoe we aan politiek doen: dat kan het verschil maken. Ik vertrek vanuit mijn gevoel, ik volg mijn intuïtie.”
Is er volgens jou nog een toekomst voor het boek?
“Er is zeker een toekomst voor. Wanneer ik de cijfers van de bibliotheek zie: die zijn fenomenaal goed. De bibliotheek doet trouwens zoveel meer dan boeken ontlenen. Ze nemen ook initiatieven in het verbindende van boeken lezen. Nee, het boek zal nooit wegvallen. Er is natuurlijk wel een technische evolutie bezig, en die heeft ook voordelen. De e-reader gaat veel makkelijker in de koffer mee op reis. Maar tegelijk merk ik dat ik op reis ook boeken koop. De tijd brengt verandering, de genres evolueren en het digitale zal zeker nog groeien. Maar ik merk ook een golfbeweging in het leven: alles komt terug. En hoe handig een e-reader ook is, thuis in mijn stadstuintje zit ik het liefste met een boek in de hand. De geur van boeken, het tastbare: dat kan je niet vervangen door techniek. Neem nu de bibliotheek: het is een ontdekkingstocht langs rekken met thema’s die je anders niet zou opzoeken. Dan springt er plots een titel uit die je aandacht trekt, gewoonweg omdat je de boeken uitgestald ziet. Ook dat is leuk aan boeken.”
Heb je tenslotte nog een goede raad als schepen van cultuur?
“Heel eenvoudig: lees en blijf lezen. Begin eraan, maak er tijd voor. Vanaf de lagere school, vanaf het ogenblik dat een kind kan lezen zou het gestimuleerd moeten worden om te lezen. Weet je, ik zou graag een kinderboekje schrijven. Dat is het plan. De boeken van Patrick Lagrou zijn daarbij een voorbeeld voor me. Hij schreef Dolfijnenkind: een boekenreeks voor kinderen vanaf 12 jaar. Kinderen kan je meenemen in het lezen langs een boeiend verhaal. Mijn kleinkinderen zouden een goed testpubliek zijn. Ze zijn mondig genoeg om te zeggen: ‘Opi, het is niet goed.’ Of ‘heel tof’ natuurlijk. We zien wel wat de toekomst brengt. Ik ben aan het afwijken, nietwaar? (lacht)
Boeken verruimen je blik doorheen het leven. Ga dus ook buiten je comfortzone: ontdek, probeer, proef van andere stijlen, van nieuwe onderwerpen. Er ligt een wereld open. Dat is goed voor je ontwikkeling en het houdt je hersenen fit. Het geeft je bagage, je blik op de wereld verruimt. Er is meer dan tv en smartphone en laptop alleen. We moeten ruimte blijven creëren voor literatuur.
Als schepen heb ik in Brugge het initiatief genomen om het stadsdichterschap in te voeren. Intussen is er zeven jaar een verwijzing naar literatuur vanuit de stad. Het initiatief is verruimd tot stadsschrijver. Ik wil mensen graag warm maken om te lezen.”
Hartelijk dank voor deze inspirerende babbel. Ik wens je veel leesplezier en schrijfgenot toe, en vooral ook de tijd ervoor!
Tekst: Sven Vannecke
Wil je meer lezen? Lees dan het interview met Nico Blontrock over zijn passies: schrijven en lezen.
