Lezen als één lange trip

Anjet Daanje houdt van lijvige boeken die je niet zomaar opzij kan leggen - ondanks het trage ritme en de repetitieve elementen. Dat is omdat ze als geen ander haar verhaalstof zo weet uit te spinnen dat je gebiologeerd verder leest. Net als je concentratie even dreigt af te zwakken, neemt ze je onverhoeds weer op sleeptouw en zie, plots merk je dat weer bladzijden verder bent!
Het is alsof je met de schrijfster een onuitgesproken contract aangaat: lees dit uit, voel en leef dit verhaal tot in je diepste vezels mee - dan zal je op het einde beloond worden, de volle impact ervan voelen. En werkelijk, ze stelt je niet teleur: wat een onwaarschijnlijk verhaal is dit! En hoe fijnmazig worden de personages erin neergezet.
Ondertussen duik je ook fragmentarisch in ons oorlogsverleden, althans in hoe het nadien in de hoofden van de betrokkenen blijft doorspoken - of net met alle kracht ontkend wordt.
Dit boek gaat vooral ook over de kracht van de liefde en de verbeelding die een leven, die iémand vorm kunnen geven.
Voor lezers met een niet al te korte lezersadem: in huis halen, dit boek!