Een stad gebouwd om mensen te verkopen

Wurche en Aminah zijn de twee hoofdpersonages van het verhaal. Ze hebben beiden zeer verschillende levens. Wurche is namelijk een prinses uit een rijke slavenhandelaarsfamilie, terwijl Aminah in een dorp op het platteland woont. Op een dag wordt Aminah ontvoerd door slavenjagers en begint ze aan een vreselijke reis.

Ik vond het een zeer leerrijk boek omdat ik meer te weten ben gekomen over een andere cultuur. Het verhaal speelt zich af op het einde van de 19de eeuw. De ruimte van het verhaal is Ghana, meer bepaald Salaga en daar omliggende dorpen. Ik heb veel bijgeleerd over lokale tradities, gerechten en talen die hier voorkomen. Het was ook interessant om twee vrouwen uit twee totaal verschillende sociale klassen te volgen.

Wurche bewonder ik voor haar sterke ambitieuze karakter. Ze krijgt te maken met veel regels en wetten die vrouwen opgelegd krijgen en ze wordt uitgehuwelijkt aan een man waar ze niet van houdt. Aminah’s verhaal is heel pakkend: ze verliest haar familie en vrienden en maakt verschrikkelijke dingen mee als slaaf. Ook zij heeft een verbazingwekkend doorzettingsvermogen.

Iets dat me is bijgebleven is het feit dat de honderd waterputten van Salaga gegraven werden om slaven te wassen na een lange reis. De stad is als het ware gebouwd om slaven te verkopen, zeker omdat de economie van Salaga afhangt van de slavenhandel. ‘Licabili’ wordt vermeld in het boek. Welk pad je ook kiest, het zou je brengen naar waar je moest zijn. Als lezer kom je te weten welke wegen Aminah en Wurche moeten afleggen om tot elkaar te komen. Ik vraag me dan ook af of hun paden nog steeds gingen kruisen indien ze andere beslissingen namen en welk lot Aminah dan te wachten stond.

Ik miste wel wat diepgang in de personages. Ze maken ingrijpende gebeurtenissen mee, maar we komen niet te weten hoe ze hierover denken en wat ze voelen. Volgens mij komt dat omdat het boek een personele verteller heeft. Het is in de derde persoon geschreven, waardoor het minder persoonlijk aanvoelt. Wurche en Aminah zijn voor mij statische karakters omdat hun ontwikkeling niet genoeg in kaart wordt gebracht.

Het is een ontroerend boek dat verschillende maatschappelijke problemen aankaart en het geeft op een indrukwekkende manier weer hoe vrouwen in het pre-koloniale Ghana leefden. Ik heb nu een beter beeld van hoe de plaatselijke bevolking de slavenhandel ervaarde en hoe verdeeld het volk hierdoor leefde.