Ontroerend, snuifje humor, erg brutaal en totaal onvoorspelbaar

Djinn patrouille op de Paarse Lijn / Deepa Annappara

In een naamloze Indiase stad verdwijnen kinderen en tieners uit een illegale sloppenwijk. Jai, een 9 jarige hindoe-jongen woont er in een huis bestaande uit één kamer samen met zijn ouders en zijn zus Runu-Didi. De basti situeert zich in de schaduw van luxe appartementsgebouwen met namen als Palm Springs en Mayfair. Hier werken zijn moeder en andere vrouwen uit de basti als kindermeisjes en schoonmaaksters.

De politie is corrupt en de lokale hindoe-partij probeert de misdaden op moslims te pinnen waardoor sektarisch geweld dreigt uit te barsten.

De opbouw van het verhaal is sterk. Vooreerst verwacht je niet dat humor kan voorkomen in een pakkend verhaal over kinderontvoering en mensenhandel. Het verhaal wordt immers verteld door Jai die samen met zijn vriendin Pari en zijn moslimvriend Faiz de taak op zich neemt om de zaak op te lossen. Hij is ervan overtuigd een echte detective te zijn dankzij het kijken naar de realityserie Police Patrol. Het hele verhaal door bekijkt hij door een schijnbaar onwrikbare sluier van onschuld. Zijn het wel echt misdadigers die de kinderen doen verdwijnen of zou het een ‘djinn’ kunnen zijn?

Maar dan zijn er de angstaanjagende op zichzelf staande hoofdstukken, verteld vanuit het perspectief van de vermiste kinderen over hoe ze zich voelen en wat ze doen net voor ze verdwijnen. Er is de dreigende sfeer van de gevaarlijke delen van de uitgestrekte stad: de nauwe steegjes van Bhoot bazaar na sluitingstijd en zelfs het laatste metrostation van de Paarse Lijn…

Al start Djinn als een luchtig avonturenverhaal, het einde voelt als een totaal andere roman als de harde realiteit van wat echt gebeurt en is gebeurd doorsijpelt.

Deepa Annappara schrijft bij haar verantwoording in het boek dat naar schatting er dagelijks 180 kinderen zoek raken in India.

Deze jongens en meisjes komen terecht in de mensenhandel, in bordelen, worden huisslaaf of van hun nieren beroofd – zo schat men in, want van de meeste wordt nooit meer een spoor gevonden. In haar boek beschrijft ze hoe mensen leven met deze dagelijkse werkelijkheid.

Deze roman is immens ontroerend, vaak brutaal en volledig onvoorspelbaar.