Het verhaal over het leven van een moerasmeisje

Daar waar de rivierkreeften zingen is een mooi, pakkend verhaal dat je het liefst in één keer wilt uitlezen. Hoewel het een rustige opbouw heeft, heeft het ook een spannend intrige waardoor je dit boek op je gemak, maar wel steeds nieuwsgierig leest. Van ééntonigheid is er geen sprake aangezien elk hoofdstuk over een ander jaartal gaat en er dus constant flashbacks en flashforwards worden gebruikt. Ik zou dit boek aan elke lezer aanraden en ik zal je vertellen waarom.

Eerst en vooral wil ik zeggen dat ik een enorme fan ben van de schrijfstijl van de auteur, Delia Owens. Ze beschrijft de omgeving van de moerassen zeer levendig en gedetailleerd zodat je het perfect voor je kan zien. Tijdens het lezen werden er verschillende emoties bij me opgeroepen en ik kon me ook heel goed inleven in het verhaal, zelfs zo goed dat ik soms helemaal vergat waar ik zat en het gevoel kreeg dat ik me in een moeras bevond, net als het hoofdpersonage Kia. Kia is een meisje dat volledig op zichzelf is opgegroeid in het moeras, afgesloten van de buitenwereld. Ze is compleet vervreemd van de wereld en houdt zich vooral bezig met overleven. In deze wereld van isolatie en verlatenheid ontwikkeld Kia een sterke band met de natuur. Hoewel ze zich helemaal thuis voelt in de natuur, heerst er toch een sterk gevoel van eenzaamheid. Gelukkig komt daar verandering in als ze een jongen ontmoet die haar dingen bijleert die de natuur haar nooit zou kunnen leren en die haar vooral gezelschap houdt. Daarnaast wordt je als lezer ook nog geconfronteerd met de tijdsgeest van de jaren 60. Het verhaal speelt zich af een eeuw na de afschaffing van de slavernij en de racistische gedachtegang heerste nog volop bij vele personages. Naast de geschiedenis leer je ook dingen bij over biologie. Je leert bijvoorbeeld over de verschillende dieren die voorkomen in het moeras en hoe de natuur in zijn werk gaat op deze unieke plek. Dit zal je ook niet verwonderen als je weet de auteur een gepensioneerde biologe is die haar kennis en haar talent voor schrijven samen heeft verworven in dit meeslepende verhaal.

Dit verhaal laat je stilstaan bij je eigen leven en bij de schoonheid van de natuur. Bovendien leer je zonder het door te hebben veel bij tijdens het lezen, wat natuurlijk ook mooi meegenomen is.