Help! Tolkien gaat aan de haal met mijn fantasie.

Ben jij een echte fantasiejager? Vertoef jij af en toe in Midden-aarde of andere streken waar elfen, aardmannen, serpenten en Balrogs leven? Dan stelt dit boek je zeker niet teleur. Na meermaals en meerdere boeken van Tolkien gelezen te hebben, blijft het me verbazen hoe elk boek zo anders is, maar toch veel gelijkenissen vertoond. Zijn schrijfstijl blijft keer op keer mijn fantasie op hol wekken, De val van Gondolin is daarbij dus geen uitzondering.

In grote lijnen gaat het over Tuor die de opdracht krijgt om de Noldoli, een elfenvolk, en Gnomen die ontsnapten aan een machtige duistere heerser Melko, te waarschuwen. Gondolin is door bergen omringd en zo een onneembare stad volgens velen. Het straalt er veiligheid en rust uit. Melko heeft Gondolin nog niet gevonden, nog niet… Tuor moet duidelijk maken aan het volk dat ze nu moeten strijden om Melko te verslaan, voor het te laat is, voor zijn leger te sterk is en hen vind.

Je wordt doorheen een prachtig verhaal geloodst waar goed over nagedacht is. Het boek is eigenlijk uitgebracht door de zoon van Tolkien, Christopher Tolkien. Christopher geeft een inleiding op het boek, achtergrondinformatie en vertelt over de evolutie van het boek. Dit boek is namelijk niet zomaar één verhaal, maar één verhaal dat in verschillende versies gebracht wordt.

Ik vind het verhaal fantastisch goed geschreven, nog beter dan vele andere werken van Tolkien. Het is oorspronkelijk al in 1920 voorgelezen door Tolkien zelf op een lezing, meer dan 100 jaar geleden. Alleen die gedachte al vind ik wonderbaarlijk! Het verhaal is in tussentijd al heel wat aangepast, maar dat vind je ook terug in dit boek. Het had voor mij niet gehoeven om meerdere variaties hierin te implementeren.

Ik lees voornamelijk graag Tolkien omdat hij met slechts enkele woorden je hoofd binnenkruipt en met een kleurenpalet de prachtigste zaken in je hoofd laat afbeelden. Geen enkele andere schrijver doet dit zo goed. Ik geef even een voorbeeld:

“Zo verstreek de bittere winter, en de Omringende Heuvels waren met een dikkere sneeuwlaag bedekt dan ooit tevoren; maar tezijner tijd smolt een wonderbaarlijke glorieuze lente de rokken van de witte mantel, en de valei dronk het smeltwater en barste in bloemen uit.” (pg 70.)

Tolkien, een meester van de verbeelding. Laat ook jouw fantasie de vrije loop en waag je aan dit prachtige boek, je zult het je niet beklagen.