De taal der spreuken - Blake Charlton

Met veel zin begon ik te lezen in het boek De Taal Der Spreuken van Blake Charlton. De kaft ziet er aantrekkelijk uit en de achterkant sprak mij direct aan. Ik heb serieus moeten zoeken in de bibliotheken van Brugge om een exemplaar te vinden, maar toen ik eenmaal het boek in mijn handen had, kon ik niet wachten om te beginnen met lezen.

Het enthousiasme was echter van korte duur. Het verhaal zelf kwam niet direct goed op gang en sleurde je niet mee. Enerzijds kwam dit doordat Charlton je direct onderdompelt in zijn wereld van de magie. Een wereld die niet alleen heel origineel en uniek is, maar ook ingewikkeld. Anderzijds kwam het door de taal die hij hanteert. Zijn taalgebruik is niet heel interessant en hij slaagde er niet in om mijn aandacht te behouden. De eerste 150 pagina’s moest ik serieus zwoegen, maar gelukkig kwam het verhaal hierna meer op dreef. Het was nog steeds niet fantastisch, maar er was al meer spanning in het verhaal waardoor het verhaal leuker werd om te lezen. Het einde was het hoogtepunt van het hele boek. Alles viel in de plooi en de spanning was te snijden. Beter kon het boek niet eindigen.

Charltons protagonist, Nicodemus Kras, is gebaseerd op zichzelf. De schrijver heeft zelf een ernstige vorm van dyslexie en dit zie je ook terug in het hoofdpersonage dat kampt met spellingsproblemen. Dit vond ik een leuk gegeven. Ook de rest van de personages zijn met zorg uitgewerkt. Zo krijg je over iedereen veel informatie. Van het uiterlijk tot hun verleden. Normaal vind ik dit een pluspunt, maar in dit verhaal werkt het niet. Door de vele verschillende wezens en personages werd het verhaal alleen maar ingewikkelder.

Het verhaal speelt zich af in Sterrenstee, een universiteitsstad voor magiërs. Deze plek, en ook alle ruimtes in en rond de stad worden heel erg gedetailleerd beschreven waardoor je je deze stad ook zelf voor de geest kunt halen. Dit was zeker een van de pluspunten van dit boek.

Het boek zit vol met leuke, originele elementen en door de unieke vorm van magie onderscheidt dit boek zich van andere fantasyboeken. Ik heb zeker geen spijt dat ik dit boek gelezen heb, maar ik moet wel zeggen dat ik niet geneigd ben om het vervolg te lezen.