Over de opvoeding van een terrorist

Ik heb het boek ‘GAZ: een pleidooi van een gedoemde moeder’ van Tom Lanoye in één keer uitgelezen. Het sleepte mij helemaal mee in wat de moeder in het verhaal voelde. Het verhaal raakte mij op manieren dat ik niet gedacht had dat een boek kon.

Het verhaal speelt zich af in het hoofd van een moeder. Je leest haar gedachtes en twijfels over haar eigen daden. Het boek is een groot hersenspinsel van de vrouw. Haar zoon heeft net een aanslag gepleegd en er zijn mensen die haar beschuldigen over wat er gebeurd is. Ze vertelt over zijn opvoeding en vraagt haar af of dat zij een fout heeft gemaakt. De vrouw is een flat character, we weten niet veel over haar persoonlijk, maar dat is voor het verhaal ook helemaal niet belangrijk.

Ze verteld alles zeer reëel en het voelt alsof je haar echt hoort praten naast je. Het verhaal was direct duidelijk en de gevoelens kwamen heel goed over. De dingen waarover zij praat lijken herkenbaar voor mij, ook al ben ik nog jong en heb ik nog nooit zoiets meegemaakt. Na het lezen van het boek ben ik beginnen nadenken over wat ik zou doen als dat ooit zou gebeuren. Het is zeer aangrijpend en laat je nadenken over situaties, waar de familie wordt achtergelaten en moet bedenken over wat er fout gelopen is. Het volledige verhaal is levensecht opgebouwd. Het is in de vertellende ik-vorm geschreven, want ze vertelt alles wat ze vroeger anders kon doen. Je voelt duidelijk dat ze haar niet laat doen door de andere mensen die commentaar hebben op haar opvoeding. Ik vind het een grote meerwaarde aan het boek dat het geschreven is in het perspectief van een kwetsbare, maar toch standvastige vrouw. De pracht van dit boek is te vinden in de simpelheid. De vrouw kan enkel het verhaal vertellen uit haar perspectief, want ze kan het niet meer aan haar zoon vragen.

Ik heb al meerdere boeken van Tom Lanoye gelezen en dit boek staat zeker in mijn top 3. De simpelheid en hoe Tom Lanoye zo’n mooi verhaal kan vertellen in 61 pagina’s. Ik heb het direct uitgelezen omdat ik het niet terug kon wegleggen. Het boek was zo mooi dat ik direct het einde wou weten en meer wou te weten komen over de hele situatie.