'Zelfs je beste vriend is niet meer te vertrouwen'

Een jaar geleden heb ik het boek ‘De Opdrachtgever’ gekocht, omdat de geheimzinnige titel en de achterflap er veelbelovend uitzagen. Tot nu toe had geen tijd om het te lezen, tot ik mezelf uiteindelijk had verplicht om het te lezen.

We beleven het verhaal vanuit de ogen van Peter Loukens, hij is een alledaagse IT’er in de kerncentrale van Doel. Hij heeft een mooi gezin met een vrouw en een tienerdochter, maar op een dag wordt zijn leven voorgoed veranderd. Op een doodgewone werkdag wordt hij wakker gemaakt door terroristen die er op uit zijn om de kerncentrale van Doel heel zwaar te beschadigen met explosieven. Peter wordt gedwongen d.m.v. gijzeling van zijn vrouw en dochter om er voor te zorgen dat de gewapende gangsters binnen geraken. Dit lukt niet en worden zijn vrouw en dochters vermoord en wordt er een politieonderzoek gestart. Dat werpt zijn vruchten niet dus besluit hij om zelf op onderzoek te gaan. Hierdoor wordt hij helemaal opgeslokt in allerlei nieuwe criminele verwikkelingen, maar eind goed al goed alles komt met hem wel goed.

Ik vond dit echt een goed boek. Het enige wat ik heel jammer vond, is dat het soms echt veel te langdradig werd. Zo ligt het motorisch moment pas echt halverwege het boek, wanneer de aanslag daadwerkelijk plaatsvindt. Ook kom je pas op pagina 279 te weten wie de echte opdrachtgever was. Ik ben ervan overtuigd dat dit veel sneller kon als de auteur al die lange beschrijvingen en gesprekken wegliet.

Hoewel het zo langdradig was, was wel echt heel benieuwd naar de dader. De spanning werd ook heel goed opgebouwd, doordat er ook af en toe eens een belangrijke plottwist gebeurt. Dat heeft me geholpen om dit boek in een rotvaart uit te lezen en zo bleef het ook amusant. Ik raad dit boek zeker aan voor personen die houden van een goede thriller.