Bijzonder intrigerend

Rebecca F. Kuang heeft ondertussen al een heel gevarieerd oeuvre, van Yellowface (over een witte auteur die het manuscript steelt van haar vriendin van kleur) of The Poppy War (een gruwelijke fantasy, losjes geïnspireerd op de tweede oorlog tussen Japan en China). Je zou denken dat haar inspiratie stilaan opraakt, maar met Katabasis doet ze het maar toch weer.

In Katabasis (oud-Grieks voor afdaling) gaan twee doctoraatstudenten naar de Hel om hun promotor te redden nadat die laatste om het leven kwam tijdens een experiment. Kuangs versie van de hel is pijnlijk, menselijk en bovendien ook heel grijs. (Of dat is toch hoe ik het me voorstelde.) Net omdat het een bizarre weerspiegeling is van de levende wereld, die op sommige momenten even bleek lijkt als de onderwereld.

Wat ik dacht dat Katabasis een avonturenroman ging worden, is dit boek eerder een ontdekkingstocht. Je moet als lezer wennen aan de schrijfstijl, want Kuang strooit graag met moeilijke woorden, citaten en soms wordt het boek best wetenschappelijk. Tegelijkertijd maakt dit ook het ook intrigerend, verslavend en dat is net de boodschap.

Het is duidelijk dat dit boek Kuangs kritiek is op de soms toxische academische wereld. Ze beschrijft bizarre student-professorrelaties en hoe die invloed hebben op de studenten onderling. Dit boek is een fantasy en de Hel waar ze over schrijft, bestaat waarschijnlijk niet, maar toch laat ze je even geloven dat hij dat wel doet.

Dit boek is een cadeautje voor de dromers, de denkers, voor de mensen die houden van de 'Wat als?'-vragen. Als je houdt van dubbele bodems en raadsels, dan is Katabasis helemaal voor jou.