Een parel tussen 2 schelpen!
Meisjes van krijt, Lara Taveirne
In sommige schelpen zit een parel. Maar wat een parel zit hier tussen de 2 schelpen op de cover! Een verhaal dat soms je bloed doet stollen in je aderen en op andere momenten hartverwarmend is. Personages die je in je hart sluit, zoals Herman, een soort (groot-)vaderfiguur die je iedereen zou toewensen. En Vieux-Rose die op z'n zachts gezegd geen gemakkelijke start had in het leven.
Elk woord, elke zin is er op z'n plaats. Geen woord, geen zin staat er te veel. Prachtig in z'n eenvoud en toch een heerlijk gecompliceerd, niet alledaags verhaal.
Ik heb het erg graag gelezen en hou van deze stijl. Door de band hou ik niet van open eindes en hoewel het einde in dit boek ook open staat als een schelp heb je toch het gevoel: de cirkel is rond. Het is goed zo. Hoewel je afscheid moet nemen van de personages weet je: het is goed met ze, het komt goed. Je kunt hen aan zichzelf overlaten met een gerust gevoel.
Al deze dingen (en o ja, had ik het al over de prachtige vormgeving?) maken van dit boek écht een pareltje! 🐚🧜♀️🧜♀️
Synopsis
Twee hartsvriendinnen plegen in hun tienertijd onverwacht allebei zelfmoord, maar het lichaam van een van hen wordt nooit gevonden.