een intiem portret van menselijke emoties

In het begin lijkt “ Nooit gaat dit over” een romantisch verhaal zonder enige diepgang. Maar na even lezen kreeg je steeds meer en meer diepgang bij de personages, waarbij je je volledig kan laten meeslepen door de complexe, maar intrigerende personages.

Dit boek beschrijft de ontroerende relatie tussen twee opgroeiende jongens aan de Belgische kust. Het hoofdpersonage of protagonist heet Pim. Pim groeit op bij een alleenstaande moeder, die weinig naar hem omkijkt. Ook woont er een buitenlander, Zoltan, in de extra kamer die verhuurd wordt. Maar voornamelijk de buren zorgen dat zijn leven halsoverkop verandert, voornamelijk zijn buurjongen Gino. Gino is een ietwat oudere jongen met Italiaanse roots. Al vanaf jongs af aan ontfermde Marcella, de buurvrouw, zich over Pim. Hierdoor werd niet alleen zijn buurmeisje verliefd op hem, maar ook Gino.

Vanaf de eerste pagina’s worden we meegesleept door een poëtische reis gevuld met menselijke emoties. De auteur neemt je mee in een wervelwind van liefde, haat, hoop, verdriet, vergiffenis en bedrog. Ook staat het boek vol met contrasten, zo botst de vreugde van het leven heel vaak op het verdriet van afscheid. Eveneens staan er in het boek weinig langdradige gedetailleerde omschrijvingen van de omgeving of situatie, wat voor mij zeer positief is. Desondanks kon ik de gebeurtenissen zeer visueel zien, zoals toen ze een motortochtje gingen maken en bij de akkers gestrand waren. ( p.33)

Wat dit boek zo speciaal maakt is hoe dicht het bij de realiteit staat. De meest alledaagse dingen worden met pure menselijke ervaringen benaderd, zo ontdek je de duisternis en schoonheid in de personages. Zelfs bij de moeilijkste momenten van de protagonist, Pim, blijft er een sprankje hoop. Deze evenwichtsbalans tussen positief en negatief of het licht en de duisternis is wat mijn leeservaring zo boeiend maakte.

De schrijfstijl van de auteur is bondig en eenvoudig, maar zeer krachtig. André Sollie heeft dit boek zo geschreven dat je “Nooit gaat dit over” in één keer uit kan lezen. Het verhaal wordt chronologisch verteld en heeft een gemakkelijke tijdslijn, wel maakt de auteur af en toe gebruik van tijdsprongen. Dit zorgt mee voor de vlotheid waarmee je het boek kan lezen. Bovendien is de thematiek van dit boek zeer duidelijk liefde.

Kortom, dit boek zal je meeslepen op verkenning van emoties van een opgroeiende tienerjongen. Het boek laat een permanente indruk achter over de onvermijdelijke nood aan verbondenheid.