Daar waar de rivierkreeften zingen
Delia Owens grijpt je mee in de geheimen van de diepe, verborgen moerassen. Ze laat je het leven zien van Kya, hoe ze verlaten wordt door haar ouders, eerste geliefde en de bewoners van Barkley Cove. Ze is tenslotte maar ‘het moerasmeisje’. Nochtans is Kya helemaal geen abnormaal mens. Ze is slim en doorheen het boek zie je haar evolutie tot volwassen vrouw. Hoe ze dingen leert accepteren en soms toch wel eens harde noten moet kraken.
Daar waar de rivierkreeften zingen heeft mijn ogen geopend. Het boek toont je hoe het leven je in het gezicht kan slaan, en dat je als mens moet doorstappen in het slorpende drijfzand. Kya kon dit allemaal, met geen enkel familielid naast haar zijde, want die hadden haar één voor één in de steek gelaten. Hoewel mijn interesseveld zich op een ander gebied situeert dan de natuur, was dit een heel meeslepend boek. Ik voelde de eenzaamheid van het tienermeisje en de rugzak die ze meedroeg van haar pijnlijke jeugd. Daarnaast kon ik me goed verplaatsen in Kya en het feit dat ze zich niet kwetsbaar opstelt tegenover mensen, nadat iedereen haar sinds haar geboorte verliet. Als empathisch persoon raakte de manier van schrijven me, maar ook de mooie omschrijvingen van de adembenemende natuur en hoe Kya na alle tegenslagen doorzette en niet opgaf.
Als je op zoek bent naar een boek dat je weer verhalen doet lezen, raad ik deze roman aan. Het zorgt dat je helemaal mee bent met het boek en sleept je mee in de avonturen van het moerasmeisje, Kya.
Synopsis
Als een jong meisje opgroeit in de moerassen van North Carolina blijkt het leven vol gevaren te zijn.