Een verpletterend rauw verhaal

De veertienjarige Mexicaanse Gloria Ramírez staat bij het ochtendgloren na Valentijnsdag op de veranda van Mary Rosé Whitehead die op dat ogenblik zeven maanden zwanger is en alleen op de ranch met haar 9-jarige dochter Aimee. Gloria is bont en blauw geslagen en heeft een gescheurde milt. Het meisje is urenlang mishandeld en verkracht door arbeider Dale Strickland, een daad van wreedheid die in de kerken en kroegen van Odessa wordt berecht voordat het de rechtbank kan bereiken.

De brute misdaad zet de – toch al gespannen – raciale en sociale verhoudingen in Odessa op scherp. De manier waarop de levens van verschillende vrouwen worden betrokken bij de gebeurtenis vormt het ankerpunt van deze roman.

Het onderzoek naar Gloria’s verkrachting verdwijnt naar de achtergrond. In plaats daarvan stelt Wetmore ons voor aan Mary Rose, moeder ondertussen van 2 kinderen die beter overweg kan met haar Old Lady (geweer) dan met haar echtgenoot, Corinne, een oud-lerares die haar verdriet om haar recent overleden man verdrinkt, en Debra An, een meisje wiens moeder Ginny met de noorderzon uit dit uitzichtloos gat is vertrokken.

Dit is een verhaal over hoe vrouwen - vooral vrouwen zonder veel opleiding of geld - onderhandelen in een cultuur van mannelijke wreedheid. Want terwijl de mannen bij het vinden van een nieuwe oliebron zich verheugen op de extra inkomsten, vrezen de vrouwen het aankomend geweld en racisme dat daarbij altijd gepaard gaat.

Elizabeth Wetmore werd geboren in West-Texas en weet als geen ander de adembenemende sfeer van deze regio op papier te zetten. Je voelt de hitte, het vlakke landschap met de olie-jaknikkers, de dreigende horizonten bij onweer, het stof, het vuil…

Een verpletterend, rauw verhaal over machteloosheid en verzet dat u zo vanaf de eerste pagina’s bij de keel grijpt want de ijzingwekkende openingsscène die u in het hoofd van een pas aangerand 14-jarig meisje doet kruipen, blijft de ganse roman nazinderen.