spannende thriller
M.W. Craven was voorheen reclasseringsambtenaar in Cumbria, maar heeft nu van schrijven zijn beroep kunnen maken. Zijn verhalen spelen zich vaak af in de Cumbria met zijn ruwe landschappen en zijn ervaringen als reclasseringsambtenaar zijn ook duidelijk aanwezig in zijn werk. Het eerste boek met Washington Poe in de hoofdrol, Brandoffer, won de Gold Dagger in 2019. De Curator is het derde deel van deze serie.
Verspreid in Cumbria worden er vingers gevonden: op een kerstfeestje, in het doopvont van de kerk, … . Het blijken lichaamsdelen te zijn van drie verschillende mensen. Al snel wordt het stoffelijk overschot van één van hen gevonden.
Tilly Bradshaw en Washington Poe worden erbij gehaald en staan voor een onmogelijk op te lossen raadsel. Stephanie Flynn wil hen meehelpen, maar is hoogzwanger, wat het allemaal moeilijker maakt.
Zullen ze tijdig kunnen ontdekken wie de dader is en hem halt kunnen houden?
Dit is een ijzersterke thriller, maar ik raad iedereen die het wil lezen de korte inhoud op de achterflap niet te lezen. Daar wordt iets teveel van het verhaal prijsgegeven en dit heeft bij mij dan ook invloed gehad op deze beoordeling. Gezien het hierdoor verhaal voorspelbaar wordt en veel lezers, inclusief mezelf, hier toch op afknappen.
M.W.Craven weet als geen ander om zijn lezers te boeien vanaf de eerste pagina tot de allerlaatste letter van het boek. Door de korte hoofdstukken en de snelle schrijfstijl leest De curator als een raket die naar de maan wordt geschoten. Maar het is niet alleen het verhaal dat meeslepend is, de personages Washington Poe en vooral Tilly Bradshaw zijn toch ook wel bijzonder. Soms vroeg ik mij tijdens het lezen zelfs af of het verhaal mij evengoed zou bevallen zonder Tilly en Poe. Tilly Bradshaw is een complex personages en wordt door de auteur op een knappe manier weergegeven. Maar hier in dit derde deel leren we ook andere personages beter kennen zoals Stephanie Flynn. Door bepaalde gebeurtenissen in De curator ben ik wel enorm benieuwd hoe zij verder zal evolueren in de volgende Washington Poe boeken.
Het verhaal zelf vond ik iets te voorspelbaar, vooral naar het einde toe. Maar dit kwam waarschijnlijk ook grotendeels door de korte inhoud op de achterflap. Bovendien kwam de onthulling van de dader mij niet zo vreemd voor, het deed me denken aan één of andere film die ik ooit zag en waarvan de titel mij even ontgaat.
In een nawoord geeft de auteur meer uitleg over op welke ware feiten hij zijn verhaal baseerde. Hier was ik toch van onder de indruk, het lijkt zo onwaarschijnlijk (om geen spoilers te verklappen kan ik hier echter niet dieper op ingaan).
De curator is een vlotte thriller, met een voorspelbaar karakter, maar met sterke personages 3.5 ster.
