wat een boek!!
Meestal word je aangetrokken tot een boek doordat de cover, de titel of de korte inhoud je aanspreekt. Maar af en toe spreekt de achtergrond van de auteur mij aan waardoor ik benieuwd wordt naar zijn werk. Voor mij is dit bij het boek De duivel en de duistere diepte. Mijn nieuwsgierigheid naar het werk van Stuart Turton werd gewekt door zijn achtergrond en bijzondere loopbaan, waarbij hij eerst als leerkracht in Shanghai werkte en later als reisjournalist in Dubai. Wie mij beetje kent, weet dat dit ook mijn grootste interesses zijn, China en reizen. Bovendien heeft hij voor zijn debuut The Seven Deaths of Evelyn Hardcastle verschillende prijzen gewonnen en werden de filmrechten verkocht aan Netflix.
Het verhaal speelt zich af in 1634. In deze periode heeft de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie) de handel tussen Nederland en Azië in handen en veel handelsschepen varen van Indonesië naar Amsterdam, met in hun ruim vooral specerijen om binnen Europa te verhandelen. De Saerdam is één van deze schepen en gaat van Batavia naar Amsterdam, met aan boord wel een zeer bont gezelschap: Gouverneur-generaal van Batavia Jan Haan, zijn vrouw Sara Wessel en hun dochter Lia, zijn minnares Creesjie Jens, hoofdkoopman Reynier Van Schooten, dominee Sander Kers en zijn beschermelinge Isabel, de gevangene Samuel Pipps en zijn vriend luitenant Arent Hayes. Nog voordat het schip vertrekt, verschijnen er slechte voortekenen: het teken van de duivel op één van de zeilen en een leproos die in brand staat. Normaal is Samuel Pipps diegene die mysteries oplost, maar hij zit nu opgesloten en het is aan Arent Hayes om op onderzoek te gaan. Kan hij alle onheil afwenden en zal het schip ooit Amsterdam bereiken?
Dit boek is donker, duivels, huiveringwekkend en spannend. Wat kan Stuart Turton goed schrijven, vanaf de eerste pagina hang je aan zijn lippen.
Maar het is wel moeilijk om een specifiek genre op dit verhaal te kleven. Als ik wat rondneusde op het internet zag ik dat de verschillende gekende boeken websites (hebban, goodreads, etc…) er ook niet echt weg mee wisten, de ene maakte er roman van, een andere dan weer thriller en ergens anders zag ik dan historische fictie staan. Gelukkig geeft de auteur hier zelf wat toelichting over in een epiloog en vindt hij dat het verhaal het meest aanleunt bij ‘historie als fictie’. Ikzelf vond dat het geheel vooral aanleunt bij het werk van Kevin Valgaeren: Gothic en horror, maar dan wel vermengd met de elementen van een goede detective.
Aan het begin van het boek vind je een handige schets van De Saerdam met de indeling van de kajuiten en welke passagier waar verblijft, alsook een namenlijst van de belangrijkste personages. Dit vond ik handig omdat je zo toch wel een goed beeld krijgt van hoe het was op zo een schip.
Een dwerg, een heksenjager, musketiers, een eenogige bootsman, … de personages lijken wel ontsnapt uit één of ander sprookje om pionnen te zijn in een duister verhaal. Via de beeldende en fantasierijke schrijfstijl van de auteur komen deze allemaal tot leven. Het is alsof ze over je schouder het boek aan het meelezen zijn en je hun hete adem in je nek voelt blazen. Het boek is overweldigend en dan heb ik het nog niet over het plot gehad. Het mysterie dat Stuart Turton creëerde is intelligent en uiterst complex. Pagina na pagina vallen er steeds kleine puzzelstukjes in elkaar en hierbij spelen alle personages een andere rol. Bovendien lijken ze ook allemaal een ander motief te hebben. Dit klinkt als ingewikkeld leesvoer en ditzelfde verhaal geschreven door een andere auteur zou uiterst complex kunnen zijn, maar door de pen van Stuart Turton is het dit niet. Laag na laag vertelt hij zijn spannend verhaal.
Het enigste wat ik jammer vond, was dat dit boek ‘maar’ uit iets meer dan vijfhonderd pagina’s bestond, het hadden er zoveel meer mogen zijn! Hopelijk wordt de Netflix serie geen teleurstelling, dit lijkt mij een complex verhaal om op een degelijke manier te verfilmen.
Dit is een verslavend, spannend, opwindend, … verhaal en dit op een ingenieus complexe manier gebracht. Nu terug twee jaartjes wachten op het volgende boek van Stuart Turton, zo lang nog-zucht- 5 sterren *****