Een geslaagd boek

De Klas is een boek dat veel kwaliteiten haalt uit de ervaring van de schrijver zelf. Bégaudeau was namelijk zelf leraar toen hij dit boek schreef, dit verklaart de ruwheid die De Klas soms vertoont. Het voelt niet aan als een verhaal, maar als een soort biografie. Dit zorgt voor een leeservaring die zeker ‘echt’ aanvoelt, maar soms net iets te opgesloten voelt in zijn eigen beperkte thema.

De intrige van het verhaal houdt in dat een leerkracht les probeert te geven aan een klas vol ‘probleemjongeren’. Het werd mij wel meteen duidelijk dat het lesgeven enkel een soort camouflage was voor de diepere thema’s die in de klas besproken werden. Het boek gooit zich volledig voor politieke en culturele laag, dus daar zal je wel schrap voor moeten staan als je beslist dit boek in handen te nemen. Het is zeker niet subtiel, maar presenteert de conflicten wel op een realistische manier.

Ik had ergens gehoopt dat er een duidelijkere structuur in het verhaal zat. Het voelt op sommige momenten allemaal wat los aan en ik ondervond in het boek een gebrek aan cohesie. De focus op het aantal leerlingen zorgde ervoor dat niet elk personage zo uitgewerkt was als ze konden geweest zijn. Ik had het gevoel dat niet elk personage zijn volledig potentieel kon tonen.

In conclusie is ‘De Klas’ een boek die slaagt in zijn doel. Dat is een ruw portret geven van het schoolgebeuren in zo’n type scholen. De manieren waarop het doet zijn inventief en interessant. Bovendien is het boek is goed geschreven, maar voor degenen die fantasierijkere verhalen gewoon zijn, zal dit wat tegenvallen.