Jezelf verliezen in de absurditeit

‘De Vreemdeling’ is een existentieel werk geschreven door de 20^e -eeuwse journalist en filosoof Albert Camus. Het verhaal volgt de protagonist Meursault, een kantoorklerk in Algerije. Meursault is een onverschillige man die niet veel blijkt te geven om wat hij doet, wat er rondom hem gebeurt, of wat er met hemzelf gebeurt. Het boek is een tijdloze klassieker en verkent thema’s zoals vervreemding en absurditeit.

Het werk wordt beschouwd als één van de beste kortverhalen in de literatuur, en ik deel ook deze mening. De verteller spreekt in de ik-vorm en zo krijgen we een diepere kijk in het hoofd van Meursault. Dit was een fantastische keuze van de schrijver, aangezien het enorm fascinerend is om te lezen wat er omgaat in het hoofd van Meursault, die het leven als zinloos ervaart. Het verhaal begint met de volgende zin: ‘Vandaag is moeder gestorven. Of misschien gisteren, ik weet het niet.’ (Deel I, Hoofdstuk 1) Dit vormt een zeer sterke opening. Je kunt uit deze zin immers al veel afleiden over de persoon die Meursault is. Zijn observaties zijn afstandelijk, hij lijkt niet te rouwen om de dood van zijn moeder en is onbekwaam om emoties te tonen. Dit wordt ook duidelijk uit wat hij tegen zijn geliefde Marie zegt: ‘Even later vroeg ze me of ik van haar hield. Ik antwoordde dat het van geen belang was, maar dat ik dacht van niet.’ (Deel I, Hoofdstuk 4) Ikzelf heb al een dierbare verloren en was verbaasd over de onverschilligheid van de verteller omtrent de dood van zijn moeder.

Verder is het boek eenvoudig en duidelijk geschreven, wat een goede keuze was. Op die manier wordt de filosofie achter het boek duidelijk en voor iedereen toegankelijk. Ook is het zeker geen lang verhaal. Dit is interessant voor mensen die geen voldoening halen uit het lezen van erg lange, beschrijvende verhalen.

Ik heb ervan genoten me te verdiepen in dit interessante boek en me in te leven in het hoofdpersonage, die geen verbinding voelt met de wereld. Hij is geen typische slechterik, maar doet zeer twijfelachtige dingen. Als je graag wil weten wat ik hiermee bedoel, raad ik je aan om het boek eens te lezen. Om af te sluiten vermeld ik nog deze quote, die het thema van het boek goed verwoordt. ‘Oké, dan zal ik sterven. Eerder dan anderen, dat was evident. Maar iedereen weet dat het leven niet waard is om geleefd te worden.’ (Deel II, Hoofdstuk 5)