Hoe verbreek je een verslindende liefde?

Een verhaal in een boek. Een verhaal van liefde, van frustratie, van afhankelijkheid, van hunkeren en afstoten. Het verhaal dat Jacob noteert in een schrift. Zijn verhaal. Met horten en stoten, met op elke bladzijde de aanwezigheid van zijn geliefde Jade, al is ze terwijl hij zijn verhaal schrijft niet aanwezig.

Jacob is met al zijn vezels verbonden aan Jade. Op een bepaald moment wil hij haar van zich los maken, ze beheerst zijn hele leven. Jade begrijpt het niet, ze kan zich niet voorstellen dat haar Jacob haar niet meer volgt. Ze is fotografe, een heel eigenzinnige fotografe. En dat leidt niet alleen haar leven, maar ook dat van haar omgeving.
Dus kan ze het weer zo manipuleren dat Jacob haar impulsieve idee om een Roemeens jongetje voor veertien dagen op te vangen van haar overneemt. Logisch toch?
En hij doet het, hij kan niet anders.
Wat hij ook probeert, Will blijft bij hem. Tot hij hem naar zijn moeder terug brengt.

En dan is er ook Elise, de overleden zus van Jades moeder. En haar moeder zelf, Alice, en haar andere tante Cynthia. Ook zij ondervonden en ondervinden de dwingende invloed van Jade. Of is het omgekeerd?

Op de achterflap van dit boek staat heel goed verwoord waar het in dit verhaal om gaat: ‘Jacob wil Jade en Jade wil alles.’

Wat dit boek de moeite waard maakt is de schitterende pen van Saskia de Coster, de manier waarop ze in het binnenste van iemand zoals Jacob kan kruipen.

Je geraakt wat moeilijk in het verhaal omdat de persoonlijkheid van Jade pas wat later via Jacob helemaal naar voor komt.
En Jacob zelf…complex, soms irritant als hij weer eens toegeeft, onzeker. En toch…