De spirituele reis van een stervende man in Bombay.

Ik koos ervoor om Het trappenhuis van Manil Suri te lezen. Ik ben sinds lange tijd enorm geïnteresseerd in alles wat te maken heeft met het land India. Dit boek is dan uiteraard een boek dat binnen mijn interesseveld past.

Het verhaal speelt zich merendeels af in een trappenhuis midden in de stad Bombay. We maken al vanaf de eerste pagina in het boek kennis met het hoofdpersonage, Vishnu. Vishnu is een alcoholist en is stervende. Hij woont op de overloop van het trappenhuis waar hij de klusjesman is. De personages zijn allemaal gewone mensen, van de strijdende buren, de Asrani's en de Pathaks tot de tienerminnaars en de teruggetrokken weduwnaar boven.

Het verhaal wisselt steeds af tussen de komische en gewone wereld van de buren en de sensuele en droomachtige wereld van de stervende Vishnu. Ook zijn er enorm veel verwijzingen naar de Hindoeïstische mythologie, de naam Vishnu is hier een voorbeeld van. Vishnu is voor de hindoes een van de oppergoden. Hij bewaakt het evenwicht tussen goed en kwaad. Dit kun je eigenlijk ook herkennen in de rol die Vishnu speelt in het trappenhuis.

In het algemeen vond ik het een supergoed boek. Je waant je als het ware echt in India. Suri schrijft het boek op een zodanige manier alsof je zelf in het trappenhuis woont. Het boek gaat over een compleet andere cultuur als die van de Westerse Wereld en toch is het verhaal zo herkenbaar in verschillende opzichten.

Zelf had ik ook soms wat moeite met sommige stukken uit het verhaal. Meer bepaald met de overgang van het leven van de bewoners naar de dromerige herinneringen van Vishnu. Hiervoor moet je soms echt aandachtig lezen. Een voorbeeld hiervan vind je op pagina 29. Hier eindigt de pagina met een conversatie tussen meneer Pathak en meneer Asrani. Op pagina 30 begint het direct over de herinnering die Vishnu heeft over Divali, een Indiaas festival. Ik heb dit toch eerst een paar keer moeten lezen vooraleer ik doorhad dat het hier een overgang was.

Het verhaal is geschreven in een personele verteller. Dit wil zeggen dat het in de hij of zij vorm is geschreven. Ook zijn er enorm veel flashbacks. Dit zijn dan de herinneringen van Vishnu

Ten slotte wil ik zeker het boek aanraden aan iedereen die wel houdt van andere culturen en spirituele zake. Ik vond het een prachtig boek en zou het zo opnieuw lezen.