'Het is een liefdesverhaal. En het is er geen.'

Drieëntwintig brieven. Dat is waarmee Zita Theunynck je al vanaf het begin weet mee te slepen in haar prachtige debuutroman. Een sterke opener voor een prachtig boek. Het is, zoals de auteur het zelf zegt, een liefdesverhaal. En het is er geen.

‘Het wordt spectaculair. Beloofd.’ vertelt het verhaal van twee jonge tieners die verliefd worden op elkaar, althans dat lijkt toch zo. Leonard en Anna ontmoeten elkaar in de supermarkt op een nogal eigenaardige manier. Ze spreken af op café en beleven een fantastische avond samen. Het blijft niet bij één afspraakje, Anna en Leonard zien elkaar vaak. Tot Anna plotseling enkele dagen niets van zich laat weten. Na twee dagen hopeloos te hebben rondgedwaald belt Leonard Anna dan toch, ze spreken af en doen alsof er niets gebeurd is. Deze situatie doet zich meerdere keren voor, waardoor Leonard twijfelt aan zichzelf, maar zijn gevoelens zijn te sterk en ze blijven elkaar zien. Flashforward naar 5 oktober, Anna staat op het perron met drieëntwintig brieven. Liefdesbrieven. Alleen jammer dat ze deze nooit eerder heeft gelezen…

Dit verhaal begint met een flashforward naar 5 oktober, met drieëntwintig brieven en een verhaal dat heel abrupt stopt. Na dit komt Leonard aan het woord en vertelt hij het (liefdes)verhaal van Anna en zichzelf, dat begint op 1 juli. Het boek eindigt waarmee het begon, de gebeurtenis op 5 oktober. De opbouw van dit boek spreekt me heel hard aan. Beetje bij beetje kan je het verhaal dat in het begin verteld wordt bijeen puzzelen. Het einde is bij deze ‘zoektocht’ de kers op de taart. (Ook al is het slot hartverscheurend.) De manier waarop het boek geschreven is zorgt ervoor dat je vanaf de eerste alinea’s wil doorlezen tot het einde.

Doordat het verhaal door Leonard verteld wordt, dus in het ik-perspectief, is het makkelijk om je in zijn plaats te stellen, hierdoor leef je echt mee met het personage en zijn emoties. Boeken waarin je je zo kan inleven, lees ik heel graag. Ergens op het einde van het boek lees je in de laatste brief: ‘De vraag is of jij durft te kiezen voor mij.’ (p.231, 1 oktober). Deze quote vat het boek in één hartroerende zin samen.

De schrijfstijl van Zita Theunynck is zeer vlot. Ik heb dit boek in twee dagen uitgelezen, maar dat ligt hoofdzakelijk aan de inhoud van het verhaal. Ik hou ervan dialogen te lezen, ook al zijn die heel simpel, als ook gedachten van personages. De auteur heeft me dan ook ten zeerste kunnen bekoren door aan deze voorkeuren te voldoen in dit boek.

‘Het wordt spectaculair. Beloofd.’ is een must-read voor alle roman liefhebbers of fans van emotionele dialogen. Naast dit boek vind ik ook ‘Dit is niet wat er zal gebeuren’ van Zita Theunynck een echte aanrader. Ik ben al heel nieuwsgierig naar het volgende boek van deze fantastische schrijfster!