Echt een pareltje!

De cover is zeer aantrekkelijk en komt krachtig over. Een cirkel van vurige vlammen en grote, gedurfde letters die Divergent aankondigen. Hoewel ik het boek nog nooit eerder had gelezen, stond ik te popelen om er aan te beginnen. Toen ik het eindelijk had uit gelezen, werd het een van mijn favoriete boeken.

Divergent gaat over een dystopische stad, los van de rest van de wereld. In de stad zijn er vijf facties of groepen/steden met unieke ideeën over hoe ze hun eigen samenleving of cultuur kunnen besturen. De facties zijn zelfverloochening, vriendschap, erudiet, openhartigheid en onverschrokken.

Elk jaar doen alle 16-jarigen van elke factie een test om te zien voor welke factie ze het meest geschikt zijn. De dag nadat ze hun antwoord hebben ontvangen, moeten ze naar de Kiesceremonie. Tijdens de ceremonie snijden de 16-jarigen één voor één hun hand met een mes en sprenkelen hun bloed in een van de kommen die hun nieuwe of oude factie symboliseren, en kiezen daar dus permanent voor.

Tris Prior is daar een van, maar op haar Kiesdag kiezen zowel zij als haar broer ervoor om hun factie te verlaten. Ze kiest voor Dauntless en Caleb voor Erudite. Tris begon vervolgens met de initiatie voor haar nieuwe factie, maar aangezien dit de meest meedogenloze factie is, gaat niets gemakkelijk. Ze raakt bevriend met Christina, Al en Will, allemaal overgeplaatst, en ontwikkelt een nauwe relatie met haar instructeur, Four.

Ik raad dit boek niet aan aan mensen die niet van bloederige boeken en moordverhalen houden. Maar veel mensen zullen genieten van Divergent vanwege de actievolle momenten, cliffhangers en spannende scènes.

Wat ik leuk aan dit verhaal is hoe echt de personages en de setting allemaal aanvoelen, ondanks de dystopische setting, die allemaal te danken is aan Roths genialiteit. Elk personage heeft gebreken, sommigen meer dan anderen, en dat maakte het gemakkelijk om als lezer met ze om te gaan. Ik merkte dat het me iets deed wat er met de personages gebeurde.

Als zij zich verdrietig voelden, voelde ik me verdrietig; als zij pijn voelden, voelde ik pijn en als zij zich gelukkig voelden, voelde ik mij gelukkig. Het komt zelden voor dat je een boek tegenkomt waarin je je emoties echt met de personages kunt delen, maar Divergent is een van die pareltjes. Ook al had ik nog nooit zoiets gelezen, ik heb er echt van genoten. Al met al ben ik blij dat ik besloten heb dit boek te lezen.