Eerder apart dan aangenaam

De titel en het genre waren wat me aantrok tot dit boek. Het verhaal wordt vertelt in 326 pagina's. Het genre is een detectiveroman. Dit zijn allemaal positieve vlakken van het boek, maar toch heb ik er een slechte mening over.

Het was niet fijn lezen. Het boekje is over de lengte geschreven en is hierdoor moeilijk te lezen. Doordat het boekje een klein formaat heeft en op die manier is geschreven, zorgt er voor dat de bladzijden steeds dichtvallen. Je kan het niet gemakkelijk vasthouden tijdens het lezen. Dit zou geen blokkade mogen zijn om een boek te lezen. Het was niet relaxeren tijdens het lezen van dit boek. Je moest je inspannen om de bladzijde open te houden, terwijl je het las en je daarbij inspannen op de tekst.

De stijl waarin het geschreven is vind ik dan wel toepasselijk. Het is een detective roman en bevat een rijkdom aan verschillende woorden. De manier waarop de auteur voor de woorden heeft gekozen is fenomenaal.

Naast het ontwerp heb ik het ook moeilijk met het begin. Het begin geeft me geen thriller gevoel. Een detective moet een aanlokkelijk begin hebben en eentje die me in het verhaal trekt. Dit ontbrak er voor mij. Het rest van het verhaal ging vlot om te lezen.
Het einde was voor mij het beste.

Inhoudelijk vind ik het een zeer boeiend verhaal, maar de stijl waarin het boekje gegoten is en de lange stiltes wegen te veel voor mij door. Hierdoor raad ik het boek niet aan mensen aan die niet van lezen houden. Mensen die dit wel graag doen kunnen het zeker als een uitdaging aangaan.