Ideale fantasy

Nahri woont als wees in Caïro in Egypte. Zij licht rijke lokale mensen op door zwendelpraktijken toe te passen. Er doen zich verhalen de ronde over magie, djinns, geesten en verborgen steden. Voor Nahri klinkt dit allemaal flauwekul, wie geloof nu in eeuwenoude religieuze praktijken? Maar tijdens een van haar zwendelpraktijken loopt het flink mis. Nahri roept per ongeluk een mysterieuze djinnkrijger op die allerlei zaken beweert over haar verleden en familiegeschiedenis. Hier wil ze meer over weten en besluit deze man te volgen. Ze neemt hier een groot risico mee op omdat djinns doorgaans geen betrouwbare reputatie hebben. Welk avontuur staat Nahri te wachten? En wat is de bronzen stad die ook bekend staat als Daevabad?

In deze fantasy met een geschiedkundige sfeer, leer je de meer magische wereld heel goed kennen. Je ontdekt samen met Nahri de stad Daevabad en hoe de verschillende stammen in elkaar zitten. Hoe de hiërarchie in deze bevolking zit en hoe het magie systeem in zijn werk gaat. Het zit ingenieus in elkaar en toch heb je het gevoel nog niet alles ontdekt te hebben. De wereldbol is namelijk groter en veel zaken lijken nog niet voldoende verkent. Dit zal zeker stof zijn voor de volgende delen wat helemaal niet erg is. Je kennis over de wereld breidt zich tegelijk uit met de kennis die Nahri opdoet. Dit smaakt echt naar meer.

Verder zit er in dit verhaal redelijk wat politieke, culturele en religieuze discussies wat het dan weer realistischer maakt. Beide zaken zijn namelijk altijd een onderdeel van het wereldbeeld die je hebt, idem voor Nahri. Dit allemaal wordt niet ingewikkeld uitgelegd. Het is als lezer duidelijk waar het over gaat. Je moet er wel je aandacht bij houden zodat je zeker geen details mist die belangrijk kunnen zijn voor het verdere verloop van het verhaal en misschien ook de rest van de serie. Hoe dit allemaal is uitgewerkt in dit boek is gewoon fantastisch. Een tip voor als de termen je moeilijk zouden bevallen om te onthouden: achteraan het boek zit een handige woordenlijst.

De Bronzen Stad is echt een fantasy die je helemaal inneemt en die je vast ook sneller uit hebt dan verwacht, ondanks de 600 pagina’s. De hoofdstukken zijn soms wel langer dan dat het gewoonlijk is vandaag de dag, maar het stoort helemaal niet. Er is voldoende actie en uitleg die dit zelfs aangenaam maken. Geen enkel moment was er een waar door gesparteld moest worden. De verhaallijn is enorm meeslepend, het is bijna onmogelijk om het boek neer te leggen.

Over de personages is ook niets op te merken. Ze voelen voldoende uitgewerkt aan. Nahri voelt doorheen het verhaal wel eerder aan als een statisch personage, idem voor zowat elk ander personage. Dit biedt, opnieuw, mogelijkheden voor de komende delen en voelt ook helemaal niet erg dat deze personages maar een beperkte groei doormaken. Nahri blijft bijvoorbeeld gewoon zichzelf op haar eigen sarcastische manier. Meer naar het einde toe wordt er wel gehint naar potentiële groeimogelijkheden. Hopelijk wordt dit ook verkend in de volgende delen. Het eerder statische past ook wel bij het verhaal omdat het zich meer lijkt te focussen op de wereldopbouw. Als je zeer complexe personages in een fantasy wil lezen, dan zal dit vast minder je ding zijn.

De Bronzen Stad voelt voor mij aan als een ideale fantasy. De wereldopbouw is geniaal en fantastisch met zijn bijhorende personages. Geen enkel moment stak het verhaal tegen of voelde het langdradig aan. Ik heb van elk woord en elke bladzijde intens genoten en durf al te zeggen dat dit één van mijn favoriete boeken zal zijn van 2022. Vijf sterren voor dit meeslepende verhaal!