onrealistische thriller

Juan Gòmez-Jurado is naast een gelauwerd auteur niet alleen journalist, maar hij schrijft ook columns voor ABC en La Voz de Gallicia. Zijn trilogie over Antonia Scott werd een wereldwijd succes en ook ik was fan van deze serie. Reikhalzend keek ik dan ook uit naar zijn allernieuwste thriller De volgende patiënt.

David Evans’ leven kende een ommekeer toen zijn vrouw zelfmoord pleegde nadat ze te horen kreeg dat ze een hersentumor had. Hij zelf is top neurochirurg en kan er maar niet bij dat hij de symptomen bij zijn eigen vrouw Rachel niet waargenomen had. Zijn schoonfamilie neemt het hem kwalijk en kan het hem moeilijk vergeven. Na Rachels dood staat hij bovendien alleen voor de opvoeding van zijn dochtertje Julia.
Wanneer zij ontvoert wordt komt hij voor een onwerkelijk dilemma te staan: enkel wanneer zijn volgende patiënt op de operatietafel komt te sterven wordt zijn dochter vrijgelaten. Deze patiënt is niet zomaar iemand, maar de president van de Verenigde Staten. David wordt gemanipuleerd aan de hand van livestream beelden van Julia die aangevallen wordt door ratten. Hij zal keuzes moeten maken die wereldwijd invloed zal hebben.

De volgende patiënt is een razendsnelle thriller. David heeft maar 63u om zijn dochter Julia vrij te krijgen uit de handen van Mr White, de meester manipulator. De complexiteit van het hoofdpersonage wordt door de auteur knap in beeld gebracht. Hij is getraumatiseerd door de dood van zijn vrouw en zeer kwetsbaar waar misbruik van gemaakt wordt door Mr White. Zeg nu zelf, welke ouder zou nu niet alles doen om zijn kind te redden? Hiernaast is ook Mr White een interessant personage. Als een echt doordachte, ziekelijk psychopaat weet hij zijn omgeving op ingenieuze manier te manipuleren. Net als in de Antonia Scott trilogie weet Gòmez-Jurado personages te creëren die nablijven.

De auteur hanteert zijn typerende schrijfstijl: snel, gedetailleerd en ruw. Hij heeft een zeer grondige research gedaan, elk klein detail klopt. Neurochirurgie is geen makkelijk onderwerp en toch weet de auteur het scherp in beeld te brengen. Wat gezien het onderwerp knap is. Hiernaast wisselen de hoofdstukken elkaar snel af, zodat het verhaal leest als een trein.

Doch had ik al snel tijdens het lezen een paar bedenkingen, waarbij ik me bij de geloofwaardigheid van het verhaal heel wat vragen begon te stellen. Ook al is het fictie, het geheel moet voor mij nog steeds realistisch blijven. Ik begrijp maar niet dat men een president wil vermoorden die geopereerd moet worden aan een grote hersentumor. Binnen enkele weken, of maanden wanneer de operatie lukt, zal hij nog steeds enkele vitale functies verliezen waaronder zijn spraakvermogen. Wat voor zin heeft het dan een volledige actie op touw te zetten om hem te elimineren? Het motief van de misdaad is wat teleurstellend en bovendien ook niet goed doordacht waardoor het voor mij onrealistisch is. Hierdoor kon ik moeilijk mijn aandacht erbij houden en moest ik me toch hier en daar toch doorsleuren.

Na de uitmuntende Antonia Scott trilogie, was De volgende patiënt toch wat teleurstellend. Het overtreft zeker niet het voorgaande werk van deze auteur, waardoor mijn verwachtingen niet werden ingelost. 2.5 ster.