"Zolang je danst, ben je vrij"

Het eiland onder de zee van Isabel Allende is een pakkend verhaal over de slavernij in de achttiende-eeuwse Franse kolonies. Het verhaal volgt Zarité, die kortweg ook wel Tété genoemd wordt. Al van jongs af aan is Tété een slavin van Toulouse Valmorain, een rijke Fransman die een grote suikerplantage bezit op Saint-Domingue. Samen met alle andere slaven verlangt ze naar haar vrijheid. Het komt dan ook tot een wrede slavenopstand, waarbij alle blanke onderdrukkers afgeslacht worden. De vrijheid ligt voor Tétés voeten, maar haar liefde voor de kinderen van haar meester is groter dan haar verlangens naar een vrij leven. Zarité helpt haar meester ontsnappen, waarna ze belanden in New Orleans. Daar doet Zarité er alles aan om de vrijheid van zichzelf en die van haar dochter te winnen.

Ik was van het begin tot het einde geïntrigeerd door dit boek. Het verhaal wordt verteld door Zarité zelf. Zij staat in het ‘heden’ en ze blikt terug op haar verleden. Daarnaast zijn er hoofdstukken waarbij we als lezer ook de andere personages volgen. Door die voortdurende afwisseling tussen het vertellende ik-perspectief van Zarité en het meervoudig vertelperspectief krijgt het verhaal meer diepgang, want je komt meer te weten over de andere personages en de context in het algemeen. Zo komen er allerlei soorten individuen voor in het verhaal. We volgen een zwarte slavin van wie haar gekleurde dochter zich gedraagt als een vrije blanke, een Franse kolonist met een abolitionistische zoon, een losbandige Spanjaard, een blanke dokter… Ondanks die verscheidenheid aan personages is het geen ingewikkeld plot. Alle personages, hoe uiteenlopend van karakter of afkomst ook, zijn met elkaar verbonden en dat geeft een mooi samenhangend verhaal.

Aangezien het verhaal gaat over het leven van Zarité en de andere personages, is de vertelde tijd uitgestrekt over zo’n veertigtal jaren. Tijdens het lezen maak je dus af en toe grote sprongen in de tijd. Een versnelt vertelritme kan mij soms storen omdat het je in de war kan brengen, maar in dit geval voorkwam het net een langdradig en saai verhaal.

Kortom, ik was aangenaam verrast door de vlotheid waarin het verhaal geschreven is. Het omvat een zeker stuk geschiedenis, maar het is op een aantrekkelijke manier gebracht. Het is dus een aan te raden boek voor iedereen die op zoek is naar een ontspannend, maar toch verbazingwekkend verhaal over de achttiende-eeuwse slavernij.