bitter origineel

Victor Dixen (1979) heeft de Franse nationaliteit en is de zoon van een Deense vader en een Franse moeder. Hij woonde in Denver, Singapore en Dublin en woont momenteel in New York. Zijn succesvolle sciencefiction boekenreeks Phobos werd ook vertaald in het Nederlands. Deze serie zal net als de Vampyria serie ook in het Engels worden vertaald en in tien andere talen. Victor Dixen is tweevoudig winnaar van de prestigieuze Franse prijs Grand Prix de l’Imaginaire.

Hof van Schaduw, het eerste deel uit de Vampyria reeks ziet er prachtig uit. Het beschikt over een gekleurd boekblok waarop het woord Vampyria in Gotisch schrift staat afgedrukt, vergezeld door de nodige gouden krullen tegen een zwarte achtergrond. De duistere sfeer die de omslag met deurklopper uitstraalt is zo rondom bereikt, middels dit laatste snufje.

Mening Peter: Na het lezen van Dracul van J.D. Barker was dit het tweede boek over vampiers in hele korte tijd. Opvallend is dat antwoorden op vragen waarnaar in Dracul wordt gezocht, in Hof van Schaduw direct worden beantwoord. En daarmee heeft Dixen voor een wereld gekozen waarin vampiers al zijn ingeburgerd. Sterker nog, zij zijn de leiders van de wereld en de sterfelijken worden gedoogd en dienen voornamelijk als lopend buffet voor de hongerige upper-class die louter uit onsterfelijken bestaat. De enige mensen die ontkomen aan het reguliere aderlaten zijn de edelen die onder andere de persoonlijke lijfwacht vormen die de Schaduwkoning mogen dienen en beschermen. De vampiers zijn namelijk kwetsbaar buiten de nachtelijke uren dus voor overdag wordt de trouwe lijfwacht als oplossing gezien.

Hoofdpersonage Jeanne is getuige van de moord op haar gezin en kan alleen overleven door zich als een ander voor te doen. Diane, de jongedame in wiens identiteit ze zich nestelt, is van goede komaf en geniet bescherming. Dit stelt Jeanne in staat om deel te nemen aan de selectieronde voor de nieuwe lijfwacht van de Schaduwkoning.

Een persoonlijk handgeschreven welkom aan de Nederlandse lezer, een gedetailleerde wereldkaart en nog meer details spatten van de pagina’s.
Het lettertype en de lettergrootte vergroten het leescomfort.

Het verhaal is van een andere kwaliteit. Ik heb het gevoel dat flarden en gebeurtenissen uit allerlei reeds eerder geschreven verhalen hier terug te lezen zijn. Ik voel mij niet echt thuis in deze wereld waarin je als lezer aan de hand wordt meegenomen van een buitengewoon onsympathiek ik-personage. Als lezer ontwikkel je zelfs afkeer voor het gedrag van Jeanne/Diane. Hoewel ze verdrietig moet zijn over het verlies van haar hele gezin, uit zich dit voornamelijk in wraakgevoelens die zij verstandelijk gemakkelijk weet te parkeren. Vriendschappen die, wanneer je geen familie meer hebt, zeer waardevol zijn, worden keer op keer op het spel gezet door leugens, bedrog en verraad.
Hierdoor kies je gaandeweg de kant van de mensen om wie het in dit verhaal niet draait. Gedachten als nodeloos ingewikkeld en langdradig spoken eveneens door mijn hoofd. Na het dichtslaan van dit eerste deel ben ik nieuwsgierig waar dit in het tweede deel naartoe zal gaan. Maar wanneer ik het niet lees, zal ik niet rouwig zijn.

Mening Silke: Ik ben gefascineerd door Gothic verhalen en ben dan ook fan van auteurs zoals K.R. Valgaeren, Silvia Moreno-Garcia, Stephanie Meyer, Anne Rice, Bram Stoker, LJ Smith en Charlaine Harris. Bovendien bingewatch ik films en tv-series waar vampiers de hoofdrol in hebben zoals Vampire Diaries, True Blood, Buffy, …. Deze nieuwe serie van Victor Dixen, Vampyria kwam dan ook bovenaan mijn wensenlijstje.

Vampiers zijn mythische wezens die sinds de 18de eeuw in onze verhalen voorkomen. Het is al drie eeuwen een populair onderwerp en iedere generatie heeft wel zijn eigen versies, Hof van schaduw is deze van Victor Dixens. Hij creëerde een bizarre wereld in het Frankrijk van 1715 waar vampiers geen mysterieuze wezens zijn, die zich verborgen houden voor de mensen. Integendeel, ze heersen over de wereld en buiten de mensheid uit. Dit was voor mij al een eerste tegenvaller, want net de geheimzinnige sfeer die rond deze bijzondere wezens zweeft spreekt mij het meeste aan de Gothic verhalen. Naast de setting konden de personages mij ook helemaal niet boeien. Het hoofdpersonages Jeanne is toch wel één van de hatelijkste protagonisten die ik ooit in een boek tegenkwam. Naarmate het verhaal vorderde werd het er bovendien niet beter op. Jeanne was voor mij helemaal geen heldin! Haar bedrog en leugens maakten bij mij alleen maar ergernis los. Bijna ieder boek heeft een boodschap voor zijn lezers, maar hier in dit werk moet ik toch wel hard nadenken wat deze zou zijn, wat kan er nu goed zijn aan het verraden van vriendschap?

Hiernaast is de auteur bijster weinig origineel! Het verhaal lijkt op een mix van Hunger Games en Divergent. De personages lijken weggelopen te zijn uit het huis van Miss Peregrine en lezers die bekend zijn met andere boeken waar vampiers de hoofdrol in hebben zullen nog andere gelijkenissen terug kunnen vinden. De uitgever heeft zich alleszins geen moeite gespaard, om er een schitterende editie van te maken. De cover straalt allure uit. Wanneer je het boek in de boekhandel ziet liggen word je er zo toe aangetrokken. Ik vind het dan ook jammer dat de inhoud niet strookt met de prachtige cover.

Eindoordeel Peter:

Met Hof van schaduw heeft Victor Dixen aan de lezer het eerste deel in de serie Vampyria afgeleverd. De uitgever heeft met dit eerste deel hoog ingezet en qua promotie en uiterlijk alles uit de kast gehaald om deze reeks succesvol te maken. Het verhaal heeft raakvlakken met succesrijke reeksen als Twilight, Vampire Academy en The Vampire Diaries. Een razend populair thema onder de jongvolwassen lezers. Het is daarmee niet vernieuwend, niet onderscheidend en niet waanzinnig goed maar zal ongetwijfeld de fanschare in het Nederlandse taalgebied zien vergroten.

Persoonlijke songtekst:

‘We’re already dead
You can’t kill the truth
You’re already dead
Masters of revenge
Masters of payback
Inciters of chaos
Messengers of rage
Bodycount
You took my past
I want your future
You took your future
You took my parents
We want your children’
(Body Count – ‘Masters of revenge’)

Eindoordeel Silke:

Hof van Schaduw was voor mij toch een teleurstelling. Reikhalzend had ik ernaar uitgekeken en ik hoopte op een niveau ergens tussen dat van Vampire Diaries en het werk van Anne Rice’s. De grootste domper vond ik dat één van de personage uit het werk van Ransom Riggs ontsnapt leek te zijn! De auteur heeft niet alleen een weinig origineel verhaal geschreven, hij heeft de mosterd ergens anders gehaald en daar ben ik uiterst gevoelig aan. Jammer, want de uitgever verdient wel een dikke pluim voor de mooie editie die zij uitbrachten. Zo zie je maar, don’t judge a book by its cover!