Sterk debuut

In Varkensribben is Marieke op straat gezet door haar vriend. Alles is ze kwijt geraakt. Marieke werkt in een woonzorgcentrum als verpleegkundige waar zij de ochtenddienst doet. Daar loopt het ook niet van een leien dakje. Er is een verhuizing gaande van het ene oude gebouw naar het nieuwe gebouw maar haar afdeling blijft achter in het midden van een hittegolf. Ouderen, hitte en afgesloten waterleidingen horen niet bij elkaar en zorgt dan ook voor tumult. Door samenloop van de vreselijke omstandigheden waar Marieke zich midden in bevindt, probeert ze zich toch staande te houden. Zolang ze maar nergens al te lang blijft stil staan, komt alles wel weer goed. Of niet?

Eerste indruk van het boek zonder een letter gelezen te hebben: wat is dit? Een cover met een gebakken omelet en een vreemde titel? Wat is de relatie nu van een ei met varkensribben en de flap? De eerste indruk van dit boek was dus bizar. Maar, ze hebben allemaal wel degelijk iets met elkaar te maken en dat wordt ook duidelijk doorheen het verhaal. Toegegeven, je denkt niet dat er zo’n geniale boodschap achter zit. Althans, tragisch is misschien een beter woord. De titel en cover hebben dus een betekenis in het verhaal en zijn niet enkel vreemd. Best wel heel goed gevonden eigenlijk!

De Gryse laat er geen doekjes om winden, haar schrijfstijl is to the point zonder al te veel versieringen in het taalgebruik en de vorming van het verhaal. Het is kort en bondig en dat past ook bij de sfeer van dit tragische verhaal. De schrijfstijl past magnifique goed bij dit verhaal. Enkel was dit wel wennen waardoor je niet vanaf de eerste pagina mee bent, maar het wordt allemaal duidelijker hoe verder je komt in het boek.

Het verhaal zelf wordt omschreven als een tragikomedie. Marieke maakt zeer veel mee voor de weinige pagina’s dat dit boek maar heeft. Dit wordt goed naar voren gebracht alhoewel Marieke een eerder afstandelijk hoofdpersonage is. Het is iets moeilijker om een connectie te maken met haar en met wat er allemaal in haar omgaat. In het begin heb je de neiging om te denken: “Wat is dit toch voor iets?” Maar, eens je het verhaal beter snapt, heb je een betere vat op Marieke en waarom ze doet wat ze doet. Hoe verder je komt, hoe aangrijpender het wordt. De situatie met de ouderen in het woonzorgcentrum is schrijnend om te lezen en raakt een gevoelige snaar. Een kleine opmerking over haar ex: de man is echt een van de meest hatelijke personages die ik ooit las. Zo’n personage dat onder je huid kruipt, op de negatieve manier, en die je net in het bedwang heeft zoals hij dat ook had bij Marieke.

Varkensribben is een debuutroman dat zeer goed tot stand komt en een sterk verhaal heeft. Dit is zo’n boek dat in het begin heel vreemd op je overkomt en waar je niet meteen mee een connectie maakt. Het evolueert daarna naar een werk dat je toch in je hart sluit. Het is een bijblijvend verhaal en gewoon goed! Deze tragikomedie krijgt van mij vier sterren.